Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

ΜΕΡΑ Μαγνησίας: Τα πολιτικά συμπεράσματα της εξέγερσης και το μέλλον του αγώνα

Ο ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ


To ΜΕΤΩΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΜΕ.Ρ.Α) χαιρετίζει τη μαθητική και φοιτητική νεολαία, τους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους που βρέθηκαν στους δρόμους σε συνθήκες ταξικής σύγκρουσης και κοινωνικής εξέγερσης για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, μαθητή 16 χρονών, θύμα της συστηματικής καταπίεσης του ελληνικού κράτους, κράτους των σκανδάλων, της διαφθοράς και της εκμετάλλευσης.

Η εξέγερση της μαθητικής και φοιτητικής νεολαίας, που συστηματικά συκοφαντήθηκε κατά τη διάρκεια των καταλήψεων για το σύνολο των αιτημάτων της, βρέθηκε στη πρώτη γραμμή του αγώνα, για ό,τι την καταπιέζει και ότι την ενοχλεί: το σχολείο φυλακή, τη γνωστική αμάθεια, για ένα μέλλον χωρίς ζωή.

Η νέα γενιά απέκτησε το δικό της ορόσημο και το δικό της νεκρό.

Το ΜΕΡΑ καλεί τους μαθητές που βρίσκονται σε καταλήψεις, ν’ αναρτήσουν τη φωτογραφία του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ δίπλα σε αυτή του ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΤΕΖΑ σε όλα τα σχολεία και να καθιερώσουν την 5/12/2008, ημέρα μνήμης ενάντια στην κρατική καταστολή.

Ο ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ

Η κυβέρνηση Καραμανλή είναι ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας και θα μπορούσε να πέσει με ένα φύσημα του ανέμου. Η απελπισμένη κίνηση Καραμανλή να συναντηθεί με τους πολιτικούς αρχηγούς στις 9/12/08 οριοθετεί τους συμμάχους του κοινωνικού κινήματος: To ΠΑΣΟΚ ζήτησε συναίνεση και κατηγόρησε την αστυνομία για έλλειψη σχεδίου (δηλαδή πόσοι ακόμα νεκροί;), το ΚΚΕ κατηγόρησε την εξέγερση ως κρατικά υποκινούμενη και κατηγόρησε το ΣΥΡΙΖΑ (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 9/12/08), και ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλυσε τα αίτια της κρίσης και ομολόγησε ότι η μόνη λύση είναι οι εκλογές (ΑΥΓΗ, 9/12/08), δηλαδή μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με ή χωρίς ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιστολή του Καραμανλή στη ΓΣΕΕ (9/12/08) για αναστολή της απεργίας της 10ης Δεκέμβρη, ναι μεν έπεσε στο κενό, αλλά η ΓΣΕΕ αρνήθηκε να κινητοποιήσει την εργατική τάξη στο πλευρό των μαθητών, φοιτητών και να ενώσει όλο το κίνημα σε ένα ποτάμι για την ανατροπή της κυβέρνησης των δολοφόνων.

Το ερώτημα που βασανίζει όλα τα μέλη της αριστεράς είναι γιατί και με ποιο σκοπό οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκαν με τον Καραμανλή, ηθικό αυτουργό της δολοφονίας σε συνθήκες κοινωνικής εξέγερσης;

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ;

Το πολεμικό πεδίο σε όλη την Ελλάδα απέδειξε ότι ο αστυνομικός κρατικός μηχανισμός είναι ανίκανος να αντεπεξέλθει σε μια γενικευμένη συμπλοκή του πληθυσμού, όπου η αστική νομιμότητα καταλύεται και όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού, με άτακτο τρόπο και χωρίς σχέδιο, εμπλέκονται στην εξέγερση (εξέγερση σημαίνει φωτιά για όσους δεν διαβάζουν μόνο τα σχολικά εγχειρίδια): γι αυτό ακριβώς οι σκέψεις του κεφαλαίου για αναστολή άρθρων του Συντάγματος δεν ήταν χωρίς νόημα, ιδιαίτερα για το τραπεζικό κεφάλαιο που δέχτηκε τη μεγαλύτερη πίεση από τις καταστροφές καταστημάτων τραπεζών σε όλη της Ελλάδα, καταστροφή που χειροκροτήθηκε σε πολλές περιπτώσεις όπως συνέβη στο Βόλο, όπου οι έκπληκτοι και φοβισμένοι μαγαζάτορες διαπίστωναν ότι δεν έσπασε ούτε μια βιτρίνα τους αλλά μονάχα οι τράπεζες που θα πάρουν 28 δις ευρώ για να σώσουν το δικό τους τομάρι κι όχι του εργαζόμενου πληθυσμού, όπως και η καταστροφή των δικαστηρίων, κολαστήριο των πτωχεύσεων και κατασχέσεων της ζωής των φτωχών.

Το σύνολο των αστυνομικών τμημάτων δέχτηκε αφόρητη πίεση σε όλη την επικράτεια και έγινε φανερό, ότι ακόμα και μαθητές, μπορούσαν να τα αφοπλίσουν (ΑΤ ΒΟΥΛΑΣ). Η έκρυθμη κατάσταση τόσο στους χώρους των αστυνομικών τμημάτων αλλά και στους δρόμους έφερε τη κυβέρνηση στις 8/12 σε πλήρες αδιέξοδο, παράλυτη, ένα πρωθυπουργό διαγγελμάτων (χωρίς να κουνάει τα χέρια του πλέον) και μια αστυνομία να έχει πέσει θύμα της καταστολής της.

Ο αφοπλισμός της αστυνομίας και η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν στόχοι εφικτοί αν η εργατική τάξη στις 10/12 εμπλεκόταν στον αγώνα με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα πάλης.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Γι αυτό, το ΜΕΡΑ ΜΑΓΝΗΣΊΑΣ, έχοντας πλήρη συνείδηση των επιπλοκών της πάλης και των αναγκαίων βημάτων, πρότεινε στη καταλήψεις των συνελεύσεων του πανεπιστημίου Θεσσαλίας και στήριξε στη συνέλευση που προηγήθηκε της πορείας τη Κυριακή (7/12), τη διάλυση της φιέστας (παπάδες, βουλευτές, δήμαρχοι, νομάρχες και πολλοί παρατρεχάμενοι συνδικαλιστές) του εορτασμού των 100 χρόνων του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟ ΒΟΛΟΥ (ΕΚΒ), πράγμα που έγινε μετά την σύγκρουση στην αστυνομική διεύθυνση Μαγνησίας, προτείνοντας στην έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη ηγεσία του (ικανή μόνο για δημόσιες σχέσεις και ρουσφέτια), να κηρύξει νέα απεργία

για τις 9/12/08 & 11/12/08 με στόχο τη συνένωση του αγώνα (εργάτες, μαθητές, φοιτητές, αγρότες) και την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή.

Σχεδόν όλη η πορεία μετά τη σύγκρουση στο αστυνομικό τμήμα, εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις, ακολούθησε τη πορεία μέχρι το ΕΚΒ και διέλυσε τη φιέστα απαιτώντας από το ΕΚΒ να σταθεί δίπλα στην εξεγερμένη νεολαία..

Εκτιμώντας τις συνθήκες της πάλης και το αδιέξοδο της κυβέρνησης, το ΜΕΡΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ συναντήθηκε με εκπρόσωπο του ΠΑΜΕ (βράδυ 8/12) προκειμένου να συζητήσουμε τη κατάσταση και να επισημάνουμε ότι η συνένωση της αριστεράς πάνω σε ένα ταξικό πρόγραμμα πάλης τώρα, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την ανατροπή της κυβέρνησης και προτείναμε τη σύγκλιση της πορείας όλων στις 10/12 στο ΕΚΒ, όπου θα απαιτούσαμε όλοι μαζί, με τον «ευγενικό» τρόπο που το εννούσε όλες αυτές τις ημέρες η εξεγερμένη νεολαία, να κηρυχτεί νέα απεργία την επόμενη ημέρα με κύριο αίτημα την ανατροπή της κυβέρνησης των δολοφόνων, από τα κάτω και από τα αριστερά.

Ογανωτικοί λόγοι, που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε συνθήκες ταξικού πολέμου και εξέγερσης, δεν έκαναν εφικτό το εγχείρημά μας.

Στις 9/12, και μετά την συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, σήμανε σάλπιγγα υποχώρησης και ο κύβος της συναίνεσης είχε ήδη ριφθεί. Το ΠΑΣΟΚ ζητούσε αυτοσυγκράτηση και κεριά με προσευχές, η γ.γ. του ΚΚΕ κατηγορούσε το ΣΥΡΙΖΑ, και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε εκλογές ως τη μόνη λύση, ενώ την επομένη η ΓΣΕΕ καλούσε σε νέα απεργία με τη ψήφιση του προϋπολογισμού μετά από 15 ημέρες, ως συνήθως........(δηλώσεις Παναγόπουλου σε ραδιοφωνική συνέντευξη, 10/12/08).

Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά και ο αντιεξουσιαστικός χώρος βρέθηκαν στους δρόμους και μια νέα πολιτική συζήτηση έχει ξεκινήσει για το μέλλον του αγώνα. Επίσης τέλειωσαν οριστικά και αμετάκλητα οι ανέξοδες συναντήσεις γραφείων κι έτσι η συζήτηση (minimum-maximum) προγραμματικών συγκλίσεων για τις ευρωεκλογές βρήκαν ένα νέο σαφώς πιο ταξικό επίπεδο.

ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ (ΜΜΕ)

Τα ΜΜΕ είχαν διπλό στόχο: Ο πρώτος ήταν, προβάλλοντας τον τρόμο που ένοιωθε το κεφάλαιο και η κυβέρνηση ως τρόμο των πολιτών, θέλησαν να απευθυνθούν στην παλαιότερη ηλικιακά γενιά κινητοποιώντας τα συντηρητικά αντανακλαστικά της θυμίζοντας έντεχνα τις δύσκολες εποχές που έζησε η ίδια (πόλεμος, εμφύλιος, χούντα, διώξεις, δολοφονίες, καταστροφές), και ο δεύτερος θέλησαν να προβάλλουν, την πραγματική έτσι κι αλλιώς, απελπισία των μικροαστικών στρωμάτων που έχασαν τα καταστήματά τους μέσα στην τυφλή εξέγερση, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα ειδικό αντίβαρο κινητοποιώντας τους ενάντια στη νεολαία.

Η εξέλιξη των πραγμάτων ήταν απροσδόκητη: Η παλιότερη γενιά μπορεί να μην συμμετείχε με όλο της το ειδικό βάρος, αλλά δεν καταδίκασε την εξέγερση της νεολαίας αντίθετα την υπεράσπισε σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.

Οι μικροαστοί προσπάθησαν κι αυτοί να υπερασπίσουν τα καταστήματά τους και την περιουσία τους, χωρίς όμως να συμπλακούν και να καταδικάσουν τη νεολαία. Η ίδια καταστροφή που απειλεί τη νεολαία και την οδηγεί στην εξέγερση, έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα τους με την παγκόσμια κρίση, και πολλοί ίσως να ένοιωθαν ......ότι απλά το τέλος ήρθε λίγο πιο νωρίς.

Το παιχνίδι των ΜΜΕ απέτυχε: όσο περισσότερο πρόβαλλαν τον τρόμο, τόσο πιο πολύς κόσμος κατέβαινε στο δρόμο. Πλήρες επικοινωνιακό αδιέξοδο.

Η πορεία στο Βόλο χιλιάδων ανθρώπων το βράδυ της 9/12/08, η μεγαλύτερη τις τελευταίες δεκαετίες, δεν μπορούσε να κρυφτεί. Κόσμος αγανακτισμένος που έβγαινε για πρώτη φορά στο δρόμο, αψηφώντας τη τρομολαγνεία και τη συκοφαντία εναντίον των εξεγερμένων που έσπερναν τα τοπικά κανάλια: τα τοπικά ΜΜΕ παραδέχτηκαν την ήττα τους αλλά εφεύραν μια άλλη εκδοχή: Υπήρξαν δήθεν πάρα πολλοί διαδηλωτές που ήρθαν από άλλες πόλεις.

Αλήθεια τι ανάγκη είχε όποιος ήθελε να διαδηλώσει, να έρθει στο Βόλο, όταν όλη η Ελλάδα καιγόταν από άκρη σε άκρη;

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Το πρόβλημα της κυβέρνησης των δολοφόνων είναι διπλό: από τη μια έχει χάσει την όποια εμπιστοσύνη των μαζών (σκάνδαλα, διαφθορά, δολοφονίες, οικονομική χρεοκοπία) και από την άλλη η αστική τάξη δεν την εμπιστεύεται πλεόν ότι είναι ικανή να αντεπεξέλθει σε συγκρουσιακές καταστάσεις για την προάσπιση του καπιταλιστικού συστήματος και της κυριαρχίας της.

Παράλληλα, το ελληνικό κεφάλαιο αντιμετωπίζει ένα σοβαρό δίλημμα: Μπορεί το αναξιόπιστο ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσει την επερχόμενη κοινωνική θύελλα, ακόμα κι αν αποκτήσει αυτοδυναμία; Ο Γιώργος Παπανδρέου, φάντασμα του θείου του με εξαιρετική εμπειρία στη δολοπλοκία, συνομώτης των άγγλων στη κυβέρνηση του 1944 και σκιά του πατέρα του, βαρόνου της διαχείρισης των μαζών και της αριστεράς, μπορεί να συγκρατήσει τις μάζες και να τα καταφέρει; Γι αυτό το λόγο, είναι εξαιρετικά πιθανό ότι ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ βγεί αυτοδύναμο, να προσφέρει υπουργεία στην αριστερά με αντάλλαγμα τη κοινωνική συναίνεση.

Όμως οι παράγοντες της εξέγερσης είναι παρόντες και κλιμακώνονται με ταχύτατους ρυθμούς: Η παγκόσμια κρίση επιδεινώνει ραγδαία όλους τους οικονομικούς δείκτες και μόνο η εικονική πραγματικότητα του προϋπολογισμού που καταθέτει ο Αλογοσκούφης δείχνει μια θετική όψη της οικονομίας. Τα επέλαση των προμηθευτών στα νοσοκομεία και η κατάρρευση του ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων είναι η αρχή μιας ακήρυχτης χρεοκοπίας, η πτώση της ζήτησης και ο αποπληθωρισμός οδηγούν τα δημόσια οικονομικά σε κατάρρευση και μαζική ανεργία, ενώ το ελληνικό δημόσιο θα αναζητά το επόμενο εξάμηνο αναχρηματοδότηση του χρέους σε συνθήκες ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας με επιτόκια που αγγίζουν αυτά χωρών που οδηγήθηκαν στο ΔΝΤ.

ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ;

Η αμετανόητη κατάθεση του δολοφόνου και η ανάθεση της υπεράσπιστής του στον ανεκδιήγητο και πρόστυχο Κούγια θα διατηρήσουν τη δολοφονία στο επίκεντρο της προσοχής όλων μέχρι την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης (;).

Οι επερχόμενες κοινωνικές συγκρούσεις θα αποκτήσουν ένα βαθύτερο περιεχόμενο και η όποια επόμενη κυβέρνηση θα έχει να αναμετρηθεί με την εργατική τάξη και τους αγρότες.

Ίσως ποτέ άλλοτε δεν φαίνονται τόσο καθαρά τα σημάδια της κοινωνικής θύελας που έσπειραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Αν η κυβέρνηση Καραμανλή θελήσει να γατζωθεί στην εξουσία είναι υποχρεωμένη να αποδείξει ότι μπορεί: αυτό σημαίνει ότι παρά τη κοινωνική κατακραυγή θα εντείνει τη καταστολή κινητοποιώντας θεσμούς του παρακράτους, τις φασιστικές ομάδες της Χρυσής Αυγής.

Ίσως ποτέ άλλοτε δεν φάνηκαν τόσο καθαρά οι ευκαιρίες για την οικοδόμηση ενός επαναστατικού σχηματισμού, όχι απλά σε μια κινηματική βάση, που απαιτεί πρόγραμμα, οργάνωση, πειθαρχία και αποφασιστικότητα στη μάχη.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

Το ΜΕΡΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ υποστηρίζει κάθε κινητοποίηση και δραστηριότητα που οργανώνεται για την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή. Δεν αγωνιζόμαστε για μια αριστερούτσικη κυβέρνηση γιατί η παγκόσμια κρίση εξαντλεί τα αποθέματα του «υπεύθυνου» καπιταλισμού που επιδιώκουν οι ηγεσίες της καθεστωτικής αριστεράς.

Απαντάμε μόνο με ένα τρόπο: Καμμία υποχώρηση κανένας συμβιβασμός.

Απεργία Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης των δολοφόνων.

Όλοι στους δρόμους! Ο αγώνας συνεχίζεται!


  • Διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών, των ΜΑΤ και των Ειδικών Δυνάμεων αστυνομίας. Να απελευθερωθούν όλοι οι συλληφθέντες. Να καταργηθούν όλοι οι τρομονόμοι.
  • Δημόσια, δωρεάν Παιδεία και Yγεία υψηλού επιπέδου με κοινωνικό έλεγχο των συνδικάτων.
  • Να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση του καπιταλισμού. Ούτε ένα ευρώ για τους τραπεζίτες. Eθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο όλων των τραπεζών και ασφαλιστικών ιδρυμάτων.
  • Eνάντια στο κλείσιμο των εργοστασίων και την ανεργία. Aπαγόρευση των απολύσεων. Eθνικοποίηση των εργοστασίων και επιχειρήσεων που απολύουν ή κλείνουν, χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο.
  • Eνάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων. Λειτουργία των επιχειρήσεων Kοινής Ωφέλειας κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση προς όφελος του κοινωνικού συμφέροντος και όχι για το κέρδος. Eπανεθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων που ξεπουλήθηκαν, χωρίς αποζημίωση στα τρωκτικά του κεφαλαίου, ντόπια και ξένα.
  • Aπαλλοτρίωση όλης της μοναστηριακής και εκκλησιαστικής μεγάλης περιουσίας και των τσιφλικιών. Πλήρης διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος.
  • Eνάντια στην ακρίβεια που συνθλίβει το λαϊκό και εργατικό εισόδημα και κάνει αφόρητη τη ζωή ιδίως των χαμηλοσυνταξιούχων. Xτυπήστε το καπιταλιστικό κέρδος των μεσαζόντων στα αγροτικά προϊόντα. Kρατικό πρόγραμμα προμήθειας με φθηνά βιομηχανικά είδη και λιπάσματα στους αγρότες έναντι φθηνών αγροτικών προϊόντων. Eθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, ντόπιων και πολυεθνικών.
  • Eνάντια στη λιτότητα. Bασικός μισθός στα 1500 ευρώ, αυξήσεις και αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών και συντάξεων (ATA). Eπίδομα ανεργίας 1500 ευρώ για όλους τους ανέργους.
  • Έξω οι ιμπεριαλιστές από την χώρα, ξήλωμα των αμερικανο-νατοϊκών βάσεων, έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ιμπεριαλιστική ΕΕ. Πάλη μαζί με τους άλλους λαούς για την σοσιαλιστική ενοποίηση της Βαλκανικής, της Ευρώπης κι όλου του κόσμου.
  • Kάτω η κυβέρνηση της Δεξιάς. Kαμιά καπιταλιστική κυβέρνηση, ούτε κεντροδεξιά, ούτε κεντροαριστερά. Eργατική εξουσία.





VENCEREMOS !

ΜΕΡΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
e-mail: mera.magnisias@yahoo.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε

Δεν υπάρχουν σχόλια: