ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΡΙΚΟ ΚΑΙΓΕΤΑΙ , ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΜΥΤΗ

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Την Τετάρτη 29 Απριλίου πραγματοποιήθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συζήτηση για το μέλλον της ΟΑΣΗΣ, από τους πολίτες για την Όαση. Ενδιαφέρουσα καθώς έκφρασε την ανάγκη και την δυνατότητα για ένα άλλο δρόμο αποεμπορευματοποίησης των ελεύθερων χώρων. Μια «από τα κάτω» κίνηση του μαζών που δυνάμωσε με την εξέγερση του «Δεκέμβρη».

Αποκαλυπτική δε για τις προτάσεις της αντιπολίτευσης που δεν διαχωρίζονται από την λογική της δημοτικής αρχής, παρά μόνο στο εύρος και στην ένταση της εμπορευματοποίησης στους ελεύθερους χώρους. Άγρια, ανεξέλεγκτη η πολιτική της εμπορευματοποίησης της δημοτικής αρχής, προσεκτική, ήπια και με προσεκτικά βήματα της αντιπολίτευσης. Αντιπολίτευση που συνεχίζει να στηρίζεται, αν δεν κάνουμε λάθος, και από αριστερές δυνάμεις, όπως το ΣΥΡΙΖΑ.

Αποκαλυπτική όμως και για την εμμονή δυνάμεων να μείνουμε στο “μερικό”, εξάλλου για το συνολικό υπάρχουν οι δημοτικές παρατάξεις, τα κόμματα….κτλ και στο πολύ βάθος το αυτόνομο κίνημα των πολιτών που θα αυτοδιαχειρίζεται τα πράματα. Το «μικρό είναι όμορφο» γιατί στο συνολικό χάσαμε τα «αυγά και τα καλάθια». Παλαιά αυτό θα το ονομάζαμε ρεφορμισμός, το «κίνημα είναι το παν, ο σκοπός τίποτε» με στόχο να αδειάσουμε την εξουσία και να μην σπάσουμε αυγά.. «Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα γεμάτη». Ή δεν είναι έτσι σύντροφοι και συναγωνιστές.

Όποτε φαντάζει δικαιολογημένη η σφοδρή επίθεση από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ , εντός της εκδήλωσης , ενάντια σε αντιλήψεις που παλεύουν για την συνολικοποίηση της μάχης ενάντια στην εμπορευματοποίηση των ελεύθερων και δημόσιων χώρων, όπως αυτή εκφράστηκε από την επιτροπή αγώνα πολιτών και από τις μάχες για την σωτηρία του ΞΕΝΙΑ και της ΠΛΑΤΕΙΑΣ.
Μάχες που ανέδειξαν την τάση της σύγκρουσης και ανατροπής, συσπειρώνοντας ένα ευρύ δυναμικό αγωνιστών και δυνάμεων, προκαλώντας το μίσος της ντόπιας ολιχαρχίας και την αποχώρηση των δυνάμεων που δεν βλέπουν ή φοβούνται μια ανατρεπτική προοπτική, εμμένοντας σε μια λογική διαχείρισης και ενός εναλλακτικού δρόμου εντός του καπιταλισμού.

Οι δυνάμεις του ΝΑΡ βρέθηκαν με συνέπεια μέσα στις μάχες ενάντια στην εμπορευματοποίηση των δημοσίων και ελεύθερων χώρων. εντάσσοντας τες στην προοπτική της συνολικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο που αποικίζει σχέσεις, χρόνο, τόπο και χώρο. Μια στράτευση στην προοπτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.

Και τώρα ξαναβρίσκονται και στην μάχη για την ΟΑΣΗ, στην ίδια την προοπτική της συνολικοποίησης της μάχης. Θεωρώντας πως ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους, την νεολαία και τους ενεργούς πολίτες είναι η « από τα κάτω» οικοδόμηση μετώπων αγώνα που δεν θα αφήνει σε χλωρό κλαρί την ντόπια και όχι μόνο εξουσία.

Το όραμα μιας πόλης που δεν θα είναι φυλακή για τις κοινωνικές ανάγκες , περνάει από την δημιουργία ενός συγκρουσιακού αντικαπιταλιστικού μετώπου που δεν θα διαχειρίζεται τα πράγματα, αλλά αδιάκοπα θα συγκροτεί το πραγματικό κίνημα που θα ανατρέπει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Αναδεικνύοντας τις κομουνιστικές τάσεις της εποχής μας, που ξεφυτρώνουν από τα διάκενα των ριζοσπαστικών αγώνων των καταπιεσμένων.

Κατανοούμε πως τα πράγματα δεν εξελίσσονται με γραμμικό τρόπο, πως η πάλη για την χειραφέτηση των εργαζομένων, της φύσης , των ελεύθερων χώρων από το κεφάλαιο ακολουθεί ένα δρόμο γεμάτο ζικ, ζακ, έχει άλματα αλλά και παλινδρομήσεις.

Είναι αναγκαιότητα οι συγκρουσιακές , ανυπότακτες δυνάμεις που βρεθήκαμε στην μάχη του ΞΕΝΙΑ και στην μάχη της ΠΛΑΤΕΙΑΣ, να ξαναβρεθούμε στο δρόμο του αγώνα. Οικοδομώντας ένα ανατρεπτικό μέτωπο αγώνα. Μια αριστερά που χρειάζεται η εποχή μας. Μια αριστερά που θα κάνει ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις επιλογές των ισχυρών , των ελίτ και της ολιγαρχίας. Μια αριστερά της σύγκρουσης , της ανατροπής , της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, της εργατικής δημοκρατίας / εξουσίας και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.