ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ - ΔΕΥΤΕΡΑ 17ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΣΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ!
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 το καπιταλιστικό σύστημα εμφάνισε τα πρώτα σημάδια μιας μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης. Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που οδήγησε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, ήταν οι επιπτώσεις της πρώτης εκδήλωσης αυτής της κρίσης πάνω στους εργαζόμενους - μαζί ασφαλώς με την δικτατορική εξουσία. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και οι μεταπολιτευτικοί αγώνες άλλαξαν την μορφή του αστυνομικού ελληνικού κράτους, έφεραν ένα είδος «εκδημοκρατισμού» και ταυτόχρονα επέβαλαν μια μορφή «κοινωνικού» κράτους (συστήματα υγείας, παιδείας, ασφάλισης), πράγμα άγνωστο για την Ελλάδα μέχρι τότε!
Την ίδια περίοδο στον υπόλοιπο κόσμο έμπαινε σε εφαρμογή η απάντηση των καπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών στην κρίση, δηλαδή ο Νεοφιλελευθερισμός («απαγορεύεται το απαγορεύεται για το κεφάλαιο», διάλυση κοινωνικού κράτους και εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, αρπαγή του συσσωρευμένου πλούτου των εργαζόμενων μέσω των χρηματιστηρίων, δομημένα ομόλογα και άλλα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και βέβαια η άμεση κλοπή με τα λεγόμενα «σκάνδαλα») και η Νέα Τάξη Πραγμάτων (αρπαγή του πλούτου των λαών και χωρών μέσω του Δ.Ν.Τ. και της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά και με τον πόλεμο για την επιβολή των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, όπως στην Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ κλπ.). Στην Ελλάδα η εξέγερση του «Πολυτεχνείου» καθυστέρησε την εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η οποία άρχισε μόλις στο τέλος της δεκαετίας του ’80 (υπ. οικονομικών Σημίτης) και αρχές του ’90 (Μητσοτάκης).
Σήμερα ζούμε σε μια περίοδο, στην οποία η κρίση που άρχισε το1973 βρίσκεται στο πιο οξυμένο της σημείο. Οι επιπτώσεις πάνω στους εργαζόμενους θα είναι δραματικές σ’ όλο τον κόσμο. Εκτίναξη της ανεργίας εξαιτίας του κλεισίματος εργοστασίων. Κατάρρευση των συστημάτων υγείας, παιδείας και ασφάλισης εξαιτίας της έλλειψης πόρων (ήδη τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν τεράστια ποσά στα χρηματιστήρια και είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας). Κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου εξαιτίας της ακρίβειας, της μείωσης των μισθών, της γενικής φτωχοποίησης και του κοινωνικού αποκλεισμού. Αυτά είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά από το ισχυρό σοκ που πρόκειται να υποστούμε το επόμενο διάστημα. Αιτία αυτής της δραματικής κατάστασης δεν είναι άλλη από την πλήρη αποτυχία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και της Νέας Τάξης, των εργαλείων δηλαδή που χρησιμοποίησαν οι καπιταλιστές για να αντιμετωπίσουν την κρίση εδώ και 35 περίπου χρόνια!
Οι εργαζόμενοι δεν φταίνε σε τίποτα και δεν οφείλουν να πληρώσουν τίποτα. Αντίθετα είναι οι αστοί, οι καπιταλιστές, τα φερέφωνά και οι υποτακτικοί τους, που αύξησαν τις κοινωνικές ανισότητες, έκλεψαν σχεδόν τα πάντα, κατέστρεψαν το περιβάλλον, φτωχοποίησαν τον μισό πλανήτη, εξάπλωσαν τον πόλεμο σε δεκάδες περιοχές. Ωστόσο αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανοι να επιλύσουν την κρίση. Αντίθετα ακόμα περισσότερο η οικονομική κρίση, έχει μετατραπεί σήμερα σε γενικευμένη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.
Έχουμε πλέον πολιτική κρίση, αρκεί κανείς να αναλογιστεί την σήψη και την διαφθορά των πολιτικών επιτελείων της άρχουσας τάξης σ’ όλες τις χώρες αλλά και την πλήρη έλλειψη πολιτικών σχεδίων, στόχων και οραμάτων. Ακόμα και οι πολεμικές περιπέτειες των ιμπεριαλιστών - παρά την συντριπτική υπεροπλία τους- βουλιάζουν απέναντι στους Ταλιμπάν, και την ιρακινή αντίσταση.
Έχουμε όμως και κοινωνική κρίση, αρκεί κανείς να αναλογιστεί την πλήρη διάλυση των κοινωνικών σχέσεων. Οι καπιταλιστές και τα πολιτικά τους επιτελεία έχουν αποκοπεί πλήρως από την υπόλοιπη κοινωνία. Κλέβουν μέσω σκανδάλων και κρύβονται στα φρούριά τους, προστατευμένοι πίσω από πλήθος στρατού, αστυνομίας και «αντιτρομοκρατικούς» νόμους. Από την άλλη εκατομμύρια ανθρώπων ζουν σε πλήρη περιθωριοποίηση, ακόμα και μέσα στις «αναπτυγμένες» χώρες. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η απειλή ενός γενικευμένου πολέμου έρχεται όλο και πιο πολύ στο προσκήνιο, εξαιτίας της προσπάθειας των ιμπεριαλιστών και καπιταλιστών να φορτώσουν ο ένας την κρίση στον άλλο και όλοι μαζί πάνω στους εργαζόμενους (πόλεμος στην Γεωργία, αντιθέσεις ιμπεριαλιστών με Κίνα-Ινδία κλπ.).
ΑΓΩΝΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ!
Η απάντηση σ’ αυτή την τραγωδία του καπιταλιστικού συστήματος δεν μπορεί ασφαλώς να είναι η ακόμα παραπέρα ενίσχυση των καπιταλιστών. Οι αστικές κυβερνήσεις χαρίζουν προκλητικά δις ευρώ για να σώσουν το σάπιο σύστημά τους, την ίδια στιγμή που αρνούνται να δώσουν έστω και ένα ευρώ για την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων. Έχουν δις ευρώ για τις τράπεζες αλλά ούτε ένα ευρώ για την Ολυμπιακή! Ούτε ένα ευρώ για μισθούς και συντάξεις!
Φτάνει πια! Χρειάζεται να σταματήσουμε αυτή την πολιτική αλλά και να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα. Να μην αφήσουμε κανένα εργοστάσιο να κλείσει, καμιά θέση εργασίας να χαθεί. Να καταλάβουμε τα εργοστάσια που κλείνουν ζητώντας κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των αφεντικών και εργατικό έλεγχο. Χρειάζεται να ξεπεράσουμε την αδιέξοδη και προδοτική πολιτική της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Να καταγγείλουμε την συλλογική σύμβαση εργασίας, ζητώντας αυξήσεις στους μισθούς, εργατικό έλεγχο στα ασφαλιστικά ταμεία, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για την ασφάλιση και τις εργασιακές σχέσεις. Να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις – σωματεία, συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, επιτροπές στις συνοικίες, καταλήψεις διαδηλώσεις. Με αλληλεγγύη και αυτοοργάνωση των αγώνων να διεκδικήσουμε αποτελεσματικά αύξηση των δαπανών για την υγεία και την παιδεία, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, εξασφάλιση των ασθενέστερων και φτωχότερων στρωμάτων της κοινωνίας.
Το αίτημα για ικανοποίηση αυτών των στοιχειωδών αναγκών των εργαζομένων -αν και δεν είναι ακόμα ισχυρό μέσα στην κοινωνία- ωστόσο έχει ήδη δημιουργήσει ένα γενικό αίσθημα προσμονής για μια «γενικευμένη αλλαγή». Ένα τέτοιο αίσθημα υπήρχε στους εργαζόμενους την νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα για αρκετό χρονικό διάστημα πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Στην Ελλάδα και σε παγκόσμιο επίπεδο αρχίζει όχι μόνο να αμφισβητείται ο μονόδρομος των καπιταλιστών αλλά να ανιχνεύεται η ανάγκη για μια διαφορετική συγκρότηση της κοινωνίας. Ασφαλώς αυτή η «γενικευμένη αλλαγή», δεν μπορεί να βασίζετε στο ΚΚΕ και τα σταλινικά πρότυπα του «ανύπαρκτου σοσιαλισμού» που οδήγησαν στην κατάρρευση της Οκτωβριανής Επανάστασης. Αλλά ούτε και την όψιμη φιλολογία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για την ανάγκη μιας άλλης διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος – μαζί με το ξαναβάπτισμα στην «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» του «προοδευτικού» ΠΑΣΟΚ – στην κατεύθυνση αναγέννησης της Σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή ενός μοντέλου «ανθρώπινου» καπιταλισμού, που κατέρρευσε εδώ και δεκαετίες.
Για ν’ αλλάξει η κατάσταση χρειάζονται εξεγέρσεις όπως αυτή του ’73 και μάλιστα οργανωμένες στην κατεύθυνση της συγκρότησης μιας άλλης κοινωνίας, που θα έχει σαν κέντρο της τους εργαζόμενους, που θα βασίζεται στην αυτοδιαχείριση και την αυτοοργάνωση, στην κατεύθυνση της σοσιαλιστικής επανάστασης!
Δεν θέλουμε να σώσουμε το καπιταλισμό,
- Κατώτερος βασικός μισθός 1.400 ευρώ. Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή. Ταμείο ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό για όλο το διάστημα της ανεργίας.
- Ριζική μείωση της φορολογίας για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Φορολόγηση του Κεφαλαίου και των μεγάλων εισοδημάτων.
- Αύξηση των κρατικών δαπανών για Υγεία, Παιδεία. Να επιστραφούν άμεσα όλα τα κλεμμένα και χρωστούμενα από Εργοδοσία-Κράτος στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Στοπ στο τζόγο των αποθεματικών.
- Επανεθνικοποίηση όλων των Δημόσιων Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο. Άμεση μείωση των τιμολογίων τους.
- Έλεγχος των τιμών, μέσω του κράτους και μέσω επιτροπών ελέγχου των τιμών από τους εργαζόμενους σε κάθε εργοστάσιο, σούπερ μάρκετ, δημόσια υπηρεσία (ΔΕΗ, ΟΤΕ, συγκοινωνίες) κλπ.
- Απαγόρευση των απολύσεων. Πλήρης, σταθερή εργασία για όλους – 7ωρο, 5νθήμερο, 35ωρο.
Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής – ανασφάλιστης εργασίας.
- Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που κλείνουν χωρίς αποζημίωση των αφεντικών και λειτουργία τους υπό εργατικό έλεγχο (SIEMENS, ΒΙΑΜΥΛ, Φ. Λιπάσματα, Κλωστοϋφαντουργεία Λαναρά κ.α.).
- Απαγόρευση των κατασχέσεων για χρέη στις τράπεζες, εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου