Οι προγραμματικές δηλώσεις της ΝΔ και το πρόσφατο πόρισμα Αναλυτή αποτελούν το οριστικό προανάκρουσμα μιας μεγάλης επιδρομής στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Ζούμε μια σκληρή αντεργατική επίθεση που διαρκώς κλιμακώνεται από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΣΕΒ και του ΔΝΤ και θα ολοκληρωθεί με την ψήφιση ενός νέου αντιασφαλιστικού νόμου πιθανότατα πριν το καλοκαίρι.
Δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε τίποτα από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Καμία στάση αναμονής. Δεν συζητάμε τίποτα με αυτούς που ληστεύουν τα ταμεία και τον πλούτο από την εργασία μας.
Από σήμερα πρέπει να ξεδιπλωθούν μαζικοί, συντονισμένοι και αποφασιστικοί αγώνες, με κέντρο τους χώρους δουλειάς, τα σωματεία, τις συνελεύσεις, τις επιτροπές δράσης σε κάθε χώρο για την απόκρουση της επίθεσης, την υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Αντιπαλεύουμε την πολιτική και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν αντιασφαλιστικούς νόμους (Σιούφα, Ρέππα κ.λπ.), εφάρμοσαν ο ένας τους νόμους του άλλου, ενοποίησαν προς τα κάτω τα ταμεία, μείωσαν τις συντάξεις, αύξησαν το ποσοστό των αποθεματικών που επενδύεται σε μετοχές υψηλού ρίσκου και σύνθετα χρηματιστηριακά προϊόντα.
Αντιπαλεύουμε τις επιλογές της ΕΕ στην ασφάλιση, απαιτώντας μη εφαρμογή τους, απειθαρχία απέναντι στις αντεργατικές προτάσεις της, απεμπλοκή της ασφάλισης από το νομοθετικό πλαίσιο της Ε.Ε, του Μάαστριχτ και τη στρατηγική μείωσης του δημόσιου χρέους.
Δεν μας αρκεί να επιστραφούν πίσω τα κλεμμένα από το νεοδημοκρατικό σκάνδαλο των ομολόγων και το πασοκικό σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Απαιτούμε επιστροφή όλων των χρημάτων που «νόμιμα» καταληστεύτηκαν από τους εργοδότες, τις τράπεζες και το κράτος ήδη από τη δεκαετία του ’50.
Είμαστε αντίθετοι στο χρηματιστηριακό τζόγο, την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης και την ελεύθερη αγορά, στις ανταποδοτικές και κεφαλαιοποιητικές ασφαλιστικές αρχές συνολικά, και όχι απλώς στις ακραίες εκδηλώσεις τους.
Απαιτούμε ένα συνολικό πλαίσιο ασφαλιστικής προστασίας και μια κοινωνία που θα έχει ως επίκεντρο τις εργατικές ανάγκες κι όχι έναν ασφαλιστικό θεσμό που απλώς θα απαλύνει τις συνέπειες της αντεργατικής πραγματικότητας, της ελεύθερης αγοράς και της μισθωτής εκμετάλλευσης – αν υποθέσουμε ότι είναι δυνατό κάτι τέτοιο σήμερα.
Αγωνιζόμαστε για να μπει φραγμός σε κάθε μέτρο που χειροτερεύει τη θέση των εργαζομένων, για να αποκρουστεί κάθε αντιασφαλιστική ρύθμιση σε κάθε χώρο. Ωστόσο, δεν μας καλύπτει η σημερινή κατάσταση ούτε το «κράτος πρόνοιας» του χθες και το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο». Γι’ αυτό διεκδικούμε, παράλληλα, μέτρα που βελτιώνουν τη θέση μας και ικανοποιούν τις ανάγκες μας και πηγαίνουν πολύ πιο πέρα:
Θεωρούμε ότι η κοινωνική ασφάλιση είναι δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, δημόσιο κοινωνικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους. Ότι στην κοινωνική προστασία δεν έχουν θέση οι νόμοι της αγοράς και του κέρδους και στην ασφάλιση ο πρώτος λόγος ανήκει στις εργατικές ανάγκες και στον ουσιαστικό έλεγχό της από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Σ’ ένα τέτοιο ενιαίο μέτωπο πρέπει να βρεθούν όλοι οι εργαζόμενοι, νέοι και μεγαλύτεροι, Έλληνες και μετανάστες, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Η αντιασφαλιστική επίθεση μας πλήττει όλους και μόνο ο ενιαίος αγώνας και η αλληλεγγύη μπορεί να οικοδομήσουν αποτελεσματικό μέτωπο αντίστασης.
Σε αυτά τα πλαίσια διεκδικούμε:
1. Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας.
2. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά.
3. Σταδιακή μείωση της εργατικής εισφοράς, χωρίς μείωση της σύνταξης, με προοπτική να πληρώνουν για την ασφάλιση και τη σύνταξη μόνο το κράτος και οι εργοδότες. Ειδική φορολόγηση των επιχειρηματικών και χρηματιστηριακών κερδών, και δέσμευση του 1,5% του προϋπολογισμού για την ασφάλιση.
4. Δημόσια και δωρεάν –χωρίς καμιά επιβάρυνση- ιατρική και φαρμακευτική κάλυψη όλων των ασφαλισμένων.
5. Kατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠAΣOK και της NΔ από το 1992 και εξής (Σιούφα, Pέππα κ.λπ.) και μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών οδηγιών της EE.
6. Σύνταξη 1.400 ευρώ το λιγότερο.
7. Σύνταξη στην ηλικία των 58 (55 για τις γυναίκες) ή στα 30 χρόνια δουλειάς. Όχι στη «μερική συνταξιοδότηση» και την αύξηση του εργάσιμου χρόνου μέσω «κινήτρων» για παραμονή στην εργασία.
8. Eπέκταση -και όχι περιορισμός- των βαρέων και ανθυγιεινών και σε νέα τμήματα εργαζομένων, σύμφωνα και με τις σύγχρονες επαγγελματικές ασθένειες, παράλληλα με μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς.
9. Nα αποδώσουν άμεσα στα ταμεία τα τεράστια ποσά που καταλήστευσαν εργοδότες, τράπεζες και κράτος (περίπου 60 δισ. ευρώ ως τα τέλη του ’90).
10. Άμεση απόδοση –και όχι χαριστικές ρυθμίσεις- των ανείσπρακτων οφειλών ιδιωτικών αλλά και κρατικών επιχειρήσεων προς το IKA. Σε αντίθετη περίπτωση, μη χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας ή δέσμευση των κινητών και ακίνητων περιουσιακών τους στοιχείων.
11. Kατάργηση κάθε μορφής χρηματιστηριακής τοποθέτησης των αποθεματικών των ταμείων. Nα επιστραφούν άμεσα στα ταμεία τα χρήματα που χάθηκαν από τα αποθεματικά τους στο «σκάνδαλο του χρηματιστηρίου» και στο “σκάνδαλο των ομολόγων». Tραπεζικές τοποθετήσεις με διπλάσιο επιτόκιο από αυτό της αγοράς και πλήρη εργατικό έλεγχο.
12. Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα (σύνταξη, υγεία, πρόνοια) και κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής ασφάλισης ή ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας.
13. Eνιαία ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους μισθωτούς (ανεξάρτητα από τη μορφή της μισθωτής σχέσης – δελτίο, ελαστικότητα κ.λπ.), με βάση τις παραπάνω προϋποθέσεις και διασφάλιση κάθε κατακτημένης ρύθμισης που τα υπερβαίνει.
Για μια ακόμη φορά καλούμε τα κορυφαία συνδικάτα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να μην αποδεχτούν τον «κοινωνικό διάλογο» του συμβιβασμού και της ταξικής συνεργασίας που προωθεί η κυβέρνηση. Δηλώνουμε καθαρά: Για το Ασφαλιστικό δεν είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. Να πληρώσουν οι εργοδότες και το κράτος τα ελλείμματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
-Που θα βασίζεται ένα περιεχόμενο λαϊκής-εργατικής αντιπολίτευσης (αριστερό πρόγραμμα πάλης) σήμερα;
· Στην υπεράσπιση και προώθηση των σύγχρονων κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των νέων. Με βάση τις ανάγκες που προκύπτουν από την αυξημένη παραγωγικότητα της εργασίας και τις κατακτήσεις του εργαζόμενου ανθρώπου. Μέσα από ρήξεις με το κεφάλαιο και την ιδιοκτησία του, την πολιτική των κυβερνήσεων και της Ε.Ε., για την ανακατανομή του πλούτου σε όφελος της εργατικής τάξης. Κατάργηση των αναπτυξιακών νόμων υπέρ των κερδών του κεφαλαίου. Τα ΚΠΣ να διοχετεύονται μόνο για τις ανάγκες της κοινωνικής πολιτικής και όχι για επιχειρηματική δραστηριότητα, επενδύσεις και ανταποδοτικά έργα.
· Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στη μερική απασχόληση, τη σύνδεση μισθού-απόδοσης, τις «αξιολογήσεις», τις ατομικές συμβάσεις εργασίας και κάθε είδους ελαστικοποίηση. Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και κάλυψη όλων των αναγκών του δημοσίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα από μόνιμο προσωπικό. Κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων.
· Πάλη ενάντια στην ΟΝΕ και τα προγράμματα σύγκλισης. Να μην εφαρμοστεί η ‘Πράσινη Βίβλος’ της ΕΕ και οι οδηγίες Μπολκενστάϊν για την ελαστική εργασία.
· 1400 ευρώ κατώτερος μισθός, 5ήμερο – 7ωρο - 35ωρο, μέσα από συλλογικές συμβάσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Όχι στα νέα προγράμματα λιτότητας και λεηλασίας του εργατικού εισοδήματος. Καταγγελία των συλλογικών συμβάσεων εργασιακής ειρήνης και αγώνας για συμβάσεις σύμφωνες με τις ανάγκες των εργαζομένων.
· Όχι στην απελευθέρωση του ωραρίου καταστημάτων, τραπεζών και υπηρεσιών. Κανένα κατάστημα ανοιχτό το Σάββατο μετά τις 3 μ.μ. Πλήρης κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Κατάργηση του νόμου για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και το ελαστικό ωράριο στα εμπορικά καταστήματα.
· Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους ίσο με τον κατώτερο μισθό της Εθνικής Συλλογικής σύμβασης για όλο το διάστημα ανεργίας.
· Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης (ψωμί, γάλα, νερό, ρεύμα κλπ). Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών στο 40% άμεσα. Καμία άλλη αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης. Έκτακτα μέτρα φορολόγησης της μεγάλης ιδιοκτησίας.
· Ίσα δικαιώματα στους ξένους εργάτες.Να πολεμήσουμε με όλους τους τρόπους τις μορφές της επισφαλούς, ανασφάλιστης εργασίας που αποτελεί κανόνα για νέους, μετανάστες, εργαζόμενους με μερική απασχόληση σε ολόκληρους κλάδους. Οι μετανάστες να γράφονται στα συνδικάτα και να έχουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε τίποτα από τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Καμία στάση αναμονής. Δεν συζητάμε τίποτα με αυτούς που ληστεύουν τα ταμεία και τον πλούτο από την εργασία μας.
Από σήμερα πρέπει να ξεδιπλωθούν μαζικοί, συντονισμένοι και αποφασιστικοί αγώνες, με κέντρο τους χώρους δουλειάς, τα σωματεία, τις συνελεύσεις, τις επιτροπές δράσης σε κάθε χώρο για την απόκρουση της επίθεσης, την υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Αντιπαλεύουμε την πολιτική και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν αντιασφαλιστικούς νόμους (Σιούφα, Ρέππα κ.λπ.), εφάρμοσαν ο ένας τους νόμους του άλλου, ενοποίησαν προς τα κάτω τα ταμεία, μείωσαν τις συντάξεις, αύξησαν το ποσοστό των αποθεματικών που επενδύεται σε μετοχές υψηλού ρίσκου και σύνθετα χρηματιστηριακά προϊόντα.
Αντιπαλεύουμε τις επιλογές της ΕΕ στην ασφάλιση, απαιτώντας μη εφαρμογή τους, απειθαρχία απέναντι στις αντεργατικές προτάσεις της, απεμπλοκή της ασφάλισης από το νομοθετικό πλαίσιο της Ε.Ε, του Μάαστριχτ και τη στρατηγική μείωσης του δημόσιου χρέους.
Δεν μας αρκεί να επιστραφούν πίσω τα κλεμμένα από το νεοδημοκρατικό σκάνδαλο των ομολόγων και το πασοκικό σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Απαιτούμε επιστροφή όλων των χρημάτων που «νόμιμα» καταληστεύτηκαν από τους εργοδότες, τις τράπεζες και το κράτος ήδη από τη δεκαετία του ’50.
Είμαστε αντίθετοι στο χρηματιστηριακό τζόγο, την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης και την ελεύθερη αγορά, στις ανταποδοτικές και κεφαλαιοποιητικές ασφαλιστικές αρχές συνολικά, και όχι απλώς στις ακραίες εκδηλώσεις τους.
Απαιτούμε ένα συνολικό πλαίσιο ασφαλιστικής προστασίας και μια κοινωνία που θα έχει ως επίκεντρο τις εργατικές ανάγκες κι όχι έναν ασφαλιστικό θεσμό που απλώς θα απαλύνει τις συνέπειες της αντεργατικής πραγματικότητας, της ελεύθερης αγοράς και της μισθωτής εκμετάλλευσης – αν υποθέσουμε ότι είναι δυνατό κάτι τέτοιο σήμερα.
Αγωνιζόμαστε για να μπει φραγμός σε κάθε μέτρο που χειροτερεύει τη θέση των εργαζομένων, για να αποκρουστεί κάθε αντιασφαλιστική ρύθμιση σε κάθε χώρο. Ωστόσο, δεν μας καλύπτει η σημερινή κατάσταση ούτε το «κράτος πρόνοιας» του χθες και το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο». Γι’ αυτό διεκδικούμε, παράλληλα, μέτρα που βελτιώνουν τη θέση μας και ικανοποιούν τις ανάγκες μας και πηγαίνουν πολύ πιο πέρα:
Θεωρούμε ότι η κοινωνική ασφάλιση είναι δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, δημόσιο κοινωνικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους. Ότι στην κοινωνική προστασία δεν έχουν θέση οι νόμοι της αγοράς και του κέρδους και στην ασφάλιση ο πρώτος λόγος ανήκει στις εργατικές ανάγκες και στον ουσιαστικό έλεγχό της από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Σ’ ένα τέτοιο ενιαίο μέτωπο πρέπει να βρεθούν όλοι οι εργαζόμενοι, νέοι και μεγαλύτεροι, Έλληνες και μετανάστες, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Η αντιασφαλιστική επίθεση μας πλήττει όλους και μόνο ο ενιαίος αγώνας και η αλληλεγγύη μπορεί να οικοδομήσουν αποτελεσματικό μέτωπο αντίστασης.
Σε αυτά τα πλαίσια διεκδικούμε:
1. Κανένας πολίτης, Έλληνας ή μετανάστης, νέος ή ηλικιωμένος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας.
2. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά.
3. Σταδιακή μείωση της εργατικής εισφοράς, χωρίς μείωση της σύνταξης, με προοπτική να πληρώνουν για την ασφάλιση και τη σύνταξη μόνο το κράτος και οι εργοδότες. Ειδική φορολόγηση των επιχειρηματικών και χρηματιστηριακών κερδών, και δέσμευση του 1,5% του προϋπολογισμού για την ασφάλιση.
4. Δημόσια και δωρεάν –χωρίς καμιά επιβάρυνση- ιατρική και φαρμακευτική κάλυψη όλων των ασφαλισμένων.
5. Kατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠAΣOK και της NΔ από το 1992 και εξής (Σιούφα, Pέππα κ.λπ.) και μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών οδηγιών της EE.
6. Σύνταξη 1.400 ευρώ το λιγότερο.
7. Σύνταξη στην ηλικία των 58 (55 για τις γυναίκες) ή στα 30 χρόνια δουλειάς. Όχι στη «μερική συνταξιοδότηση» και την αύξηση του εργάσιμου χρόνου μέσω «κινήτρων» για παραμονή στην εργασία.
8. Eπέκταση -και όχι περιορισμός- των βαρέων και ανθυγιεινών και σε νέα τμήματα εργαζομένων, σύμφωνα και με τις σύγχρονες επαγγελματικές ασθένειες, παράλληλα με μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς.
9. Nα αποδώσουν άμεσα στα ταμεία τα τεράστια ποσά που καταλήστευσαν εργοδότες, τράπεζες και κράτος (περίπου 60 δισ. ευρώ ως τα τέλη του ’90).
10. Άμεση απόδοση –και όχι χαριστικές ρυθμίσεις- των ανείσπρακτων οφειλών ιδιωτικών αλλά και κρατικών επιχειρήσεων προς το IKA. Σε αντίθετη περίπτωση, μη χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας ή δέσμευση των κινητών και ακίνητων περιουσιακών τους στοιχείων.
11. Kατάργηση κάθε μορφής χρηματιστηριακής τοποθέτησης των αποθεματικών των ταμείων. Nα επιστραφούν άμεσα στα ταμεία τα χρήματα που χάθηκαν από τα αποθεματικά τους στο «σκάνδαλο του χρηματιστηρίου» και στο “σκάνδαλο των ομολόγων». Tραπεζικές τοποθετήσεις με διπλάσιο επιτόκιο από αυτό της αγοράς και πλήρη εργατικό έλεγχο.
12. Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα (σύνταξη, υγεία, πρόνοια) και κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής ασφάλισης ή ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας.
13. Eνιαία ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους μισθωτούς (ανεξάρτητα από τη μορφή της μισθωτής σχέσης – δελτίο, ελαστικότητα κ.λπ.), με βάση τις παραπάνω προϋποθέσεις και διασφάλιση κάθε κατακτημένης ρύθμισης που τα υπερβαίνει.
Για μια ακόμη φορά καλούμε τα κορυφαία συνδικάτα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να μην αποδεχτούν τον «κοινωνικό διάλογο» του συμβιβασμού και της ταξικής συνεργασίας που προωθεί η κυβέρνηση. Δηλώνουμε καθαρά: Για το Ασφαλιστικό δεν είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. Να πληρώσουν οι εργοδότες και το κράτος τα ελλείμματα που οι ίδιοι δημιούργησαν.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
-Που θα βασίζεται ένα περιεχόμενο λαϊκής-εργατικής αντιπολίτευσης (αριστερό πρόγραμμα πάλης) σήμερα;
· Στην υπεράσπιση και προώθηση των σύγχρονων κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των νέων. Με βάση τις ανάγκες που προκύπτουν από την αυξημένη παραγωγικότητα της εργασίας και τις κατακτήσεις του εργαζόμενου ανθρώπου. Μέσα από ρήξεις με το κεφάλαιο και την ιδιοκτησία του, την πολιτική των κυβερνήσεων και της Ε.Ε., για την ανακατανομή του πλούτου σε όφελος της εργατικής τάξης. Κατάργηση των αναπτυξιακών νόμων υπέρ των κερδών του κεφαλαίου. Τα ΚΠΣ να διοχετεύονται μόνο για τις ανάγκες της κοινωνικής πολιτικής και όχι για επιχειρηματική δραστηριότητα, επενδύσεις και ανταποδοτικά έργα.
· Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στη μερική απασχόληση, τη σύνδεση μισθού-απόδοσης, τις «αξιολογήσεις», τις ατομικές συμβάσεις εργασίας και κάθε είδους ελαστικοποίηση. Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και κάλυψη όλων των αναγκών του δημοσίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα από μόνιμο προσωπικό. Κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων.
· Πάλη ενάντια στην ΟΝΕ και τα προγράμματα σύγκλισης. Να μην εφαρμοστεί η ‘Πράσινη Βίβλος’ της ΕΕ και οι οδηγίες Μπολκενστάϊν για την ελαστική εργασία.
· 1400 ευρώ κατώτερος μισθός, 5ήμερο – 7ωρο - 35ωρο, μέσα από συλλογικές συμβάσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Όχι στα νέα προγράμματα λιτότητας και λεηλασίας του εργατικού εισοδήματος. Καταγγελία των συλλογικών συμβάσεων εργασιακής ειρήνης και αγώνας για συμβάσεις σύμφωνες με τις ανάγκες των εργαζομένων.
· Όχι στην απελευθέρωση του ωραρίου καταστημάτων, τραπεζών και υπηρεσιών. Κανένα κατάστημα ανοιχτό το Σάββατο μετά τις 3 μ.μ. Πλήρης κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Κατάργηση του νόμου για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και το ελαστικό ωράριο στα εμπορικά καταστήματα.
· Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους ίσο με τον κατώτερο μισθό της Εθνικής Συλλογικής σύμβασης για όλο το διάστημα ανεργίας.
· Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης (ψωμί, γάλα, νερό, ρεύμα κλπ). Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών στο 40% άμεσα. Καμία άλλη αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης. Έκτακτα μέτρα φορολόγησης της μεγάλης ιδιοκτησίας.
· Ίσα δικαιώματα στους ξένους εργάτες.Να πολεμήσουμε με όλους τους τρόπους τις μορφές της επισφαλούς, ανασφάλιστης εργασίας που αποτελεί κανόνα για νέους, μετανάστες, εργαζόμενους με μερική απασχόληση σε ολόκληρους κλάδους. Οι μετανάστες να γράφονται στα συνδικάτα και να έχουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου