ΜΕΤΩΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ(ΜΕ.Ρ.Α) ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΚΕΛΕΥΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΕ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ- ΣΕΒ-ΚΑΡΤΕΛ ΓΑΛΑΚΤΟΣ
Οι τεράστιες αυξήσεις των ζωοτροφών έχουν οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο τους χιλιάδες κτηνοτρόφους της Ηπείρου. Το καλαμπόκι από 140 ευρώ πήγε στα 280 ευρώ τον τόνο φέτος , αντίστοιχα η σόγια από 250 ευρώ έφτασε στα 350 ευρώ τον τόνο φέτος. Μιλάμε δηλαδή για αυξήσεις από 75% έως 100% στο κόστος παραγωγής , ένα γεγονός που εάν δεν αντιμετωπιστεί θα οδηγήσει σε χρεοκοπία τους μικρούς και μεσαίους κτηνοτρόφους, ενώ το καρτέλ γάλακτος έχει αυξήσει κατά 15% τα γαλακτοκομικά προϊόντα, πληρώνοντας οι καταναλωτές την αύξηση του κόστους παραγωγής.
Για να προσεγγίσουμε μια λύση με βάση τα συμφέροντα των εργαζόμενων- φτωχομεσαίων αγροτών και των καταναλωτών και όχι με βάση τα συμφέροντα των πολυεθνικών καρτέλ θα πρέπει να αναλύσουμε τα αιτία της ανόδου των ζωοτροφών, προτείνοντας λύσεις που δεν θα μένουν στο οικονομικά εφικτό της εθνικής και ευρωπαϊκής οικονομίας και της κερδοφορίας των επιχειρηματιών, αλλά θα ορίζουν ως κέντρο της ανάλυσης μας τα δικαιώματα και τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Οι αυξήσεις δεν έχουν μόνο τα αιτία τους στην απροθυμία της πολιτικής της κυβέρνησης του Καραμανλή να προστατέψει τους παραγωγούς και τους καταναλωτές ή στην τεραστία κερδοσκοπία των εμπόρων. Ούτε πάλι τα αιτία μπορούν να βρεθούν στην εκμετάλλευση των δημητριακών ως βιοκαύσιμων, ή στις εξαγωγές προς την Κίνα και Ινδία.
Η ρίζα του κακού βρίσκεται στην πολιτική που ακολουθεί η ΕΕ στον αγροτικό τομέα και ορισμένες συγκυρίες στην παγκόσμια αγορά. Τα συγκυριακά γεγονότα είναι οι κακές σοδειές στα δημητριακά σε παγκόσμια κλίμακα και η ελαφριά μείωση της παραγωγής γάλακτος στην Ευρώπη κατά 2% λόγω ακραίων καιρικών συνθηκών. Η ουσία του προβλήματος βρίσκεται στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) που εφαρμόζει η ΕΕ, ιδίως μετά το 2000, όταν πήρε μέτρα δραστικής αποθάρρυνσης της συγκέντρωσης αποθεμάτων δημητριακών, γάλακτος σκόνης, βουτύρου και βοδινού κρέατος, έχει οδηγήσει στην ουσιαστική εκμηδένιση των στοκ ασφαλείας στα προϊόντα αυτά. Αντίθετα όπως σημειώνουν και οι εφημερίδες: «Αντί για βουνά γάλακτος σκόνη τώρα οι χώρες της ΕΕ παρουσιάζουν έλλειμμα γάλακτος και υποχρεώνονται να εισάγουν περίπου 500.000 τόνους κάθε χρόνο».
Ο Αμερικανοί, ο ΠΟΕ, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί κύκλοι της ΕΕ και οι οπαδοί της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, ιδιαίτερα της βόρειας Ευρώπης είναι ευτυχείς που δεν χρηματοδοτεί πλέον η ΕΕ την ύπαρξη αποθεμάτων, αλλά οι Ευρωπαίοι καταναλωτές και παραγωγοί αισθάνονται όλο και λιγότερο ασφαλείς, καθώς ο χαμηλές τιμές τους αρχίζουν να υπόκεινται όλο και σε πιο απότομες, βίαιες διακυμάνσεις των τιμών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να φτάνει η αναπτυγμένη και πολιτισμένη Ευρώπη να λέει σήμερα το «ψωμί - ψωμάκι»
Τα προβλήματα αυξάνονται στο ευρωπαϊκό «νότο» που έχει ακόμη τεράστιους πληθυσμούς μικρομεσαίων αγροτών που θεωρούνται παράγοντας καθυστέρησης και στέκονται εμπόδιο στην βιομηχανοποίηση του πρωτογενούς τομέα από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο στην αντίθεση του με το αμερικάνικο κεφάλαιο. Σε τελευταία ανάλυση το ρόλο που έπαιζε ο πρώην οικονομικά καθυστερημένος «νότος» ως αγροτική ενδοχώρα τις προηγούμενες δεκαετίες, το «παίζουν» σήμερα τα Βαλκάνια με το πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής.
Αυτό όχι μόνο δεν μηδενίζει αλλά αυξάνει τις ευθύνες των εθνικών κυβερνήσεων που εκφράζοντας με συνέπεια τα ταξικά συμφέροντα των εθνικών κεφαλαίων τους προωθούνε με ευλάβεια τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ. Αντίστοιχα η κυβέρνηση της ΝΔ εκφράζοντας με κυνική συνέπεια τα συμφέροντα του καρτέλ γάλακτος στην Ήπειρο αποπειράται να συρρικνώσει το παρεμβατικό ρόλο της ΔΩΔΩΝΗΣ για τις τιμές προς τους αγρότες , μέσω της απαξίωσης της ως εταιρία ή με την πολιτική της ιδιωτικοποίησης της. Συνεχίζοντας να αντιμετωπίζουν την ΔΩΔΩΝΗ ως εργαλείο πολιτικών και οικονομικών παιχνιδιών και σκοπιμοτήτων και όχι ως εργαλείο της στήριξης των κτηνοτροφών, των εργαζόμενων και της παραγωγής και διάθεσης στους καταναλωτές όλο και πιο ποιοτικών προϊόντων.
Την ίδια στιγμή μέσα στο ίδιο το εργοστάσιο της ΔΩΔΩΝΗΣ συνεχίζεται η ομηρία των εποχιακών εργαζόμενων από την διοίκηση της ΑΤΕ - κυβέρνησης, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ένοχη ανοχή των διοικήσεων των συνεταιρισμών. Και αυτό σε μια στιγμή που το εργοστάσιο χρειάζεται την ενίσχυση σε έμπειρο και μόνιμο προσωπικό και όχι σε προσωπικό που ζώντας κάτω από το άγχος της εργασιακής ανασφάλειας και προσωρινότητας δεν «επενδύει» παραγωγικά στην εταιρία. Αυτό όμως είναι απόρροια της συνειδητής πολιτικής της διάσπασης των εργασιακών δικαιωμάτων με στόχο όχι απλώς την κερδοφορία μέσω της συρρίκνωσης του εργασιακού κόστους αλλά και της διάλυσης των συνδετικών κρίκων της εργατικής αντίστασης- έλεγχου. Αλήθεια δεν θ’ είναι πιο εύκολη η ιδιωτικοποίηση της εάν η πλειοψηφία των εργαζόμενων της αποτελείται από εποχιακούς των 700 € που σήμερα είναι εδώ αύριο σε κάποια άλλη εταιρία και οι λιγοστοί μόνιμοι εργαζόμενοι της είτε ανεβαίνουν στην ενδοεργοστασιακή ιεραρχία με τους αναγκαίους κάθε φορά συμβιβασμούς με την κάθε φορά διοίκηση της εταιρίας, είτε μετράνε το καιρό για την «ηρωική έξοδο» προς την σύνταξη ; Γι αυτό και μόνο το γεγονός είναι αναγκαίο να παλέψουν οι μικρομεσαίοι αγρότες μαζί με τους εργαζόμενους για αυξήσεις μόνιμου προσωπικού.
Το έχουμε πει και άλλοτε˙ Είναι άμεση αναγκαιότητα ενός επιθετικού μετώπου πάλης εργαζόμενων- φτωχομεσαίας αγροτιάς- καταναλωτών που θα αγωνίζεται να δημιουργηθεί ένας ΕΝΙΑΙΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ 12000 ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΩΝ, ΔΙΧΩΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΡΙΔΩΝ. ΕΝΙΑΙΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΟΙΚΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. Ο ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΝΑ ΔΙΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΥΣ ΜΕΣΩ ΑΝΑΚΛΗΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ. ΣΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ-ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕΣΩ ΠΑΛΙ ΑΝΑΚΛΗΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥΣ. ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ. ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ, ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ.
Η σωτήρια των μικρομεσαίων αγροτών περνάει μέσα από την ενίσχυση τόσο του κρατικού όσο και του συνεταιριστικού χαρακτήρα της ΔΩΔΩΝΗΣ και των αντιστοιχών εταιριών, όπως και από την στρατηγική συμμαχία τους με την εργατική τάξη. Φυσικά γνωρίζουμε πως αυτό το κίνημα για να νικήσει πρέπει να αποκτήσει αντικαπιταλιστικά και αντιΕΕ χαρακτηριστικά και αυτό όχι μόνο δεν το φοβόμαστε αλλά θεωρούμε πως είναι ο μόνος δρόμος που εν τέλει εξασφαλίζει τα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας, ανοίγοντας τον δρόμο για την κοινωνία όπου οι άμεσοι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου θα αυτοδιοικούνται με βάση τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους.
Στην υπάρχουσα βέβαια κατάσταση πραγμάτων οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι αναγκαιότητα για την επιβίωση τους να διεκδικούν :
Διπλασιασμό της τιμής στο γάλα και στο κρέας- επιδότηση των ζωοτροφών.
Μείωση ή και κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και κατά συνέπεια και στα γαλακτοκομικά. Μόνο έτσι το κόστος της αύξησης των προϊόντων δεν θα περάσει στους καταναλωτές.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στην ΔΩΔΩΝΗ.
Καμία αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΩΔΩΝΗΣ- Όχι στην ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου