Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΛΩΣΤΟΥΦΑΝΤΟΥΡΓΟΥΣ

Ο αγώνας τους και δικός μας αγώνας

Συνάδελφοι στην κλωστοϋφαντουργία,

Εκφράζουμε την αγωνιστική αλληλεγγύη μας στα δίκαια αιτήματά σας για την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και την επαναλειτουργία όλων των εργοστασίων, χωρίς να χαθεί ούτε μία θέση εργασίας. Όλοι οι εργαζόμενοι είμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή αντεργατική επίθεση που θέλει να μας επιβάλει νέες θυσίες για το ξεπέρασμα της κρίσης. Πογκρόμ απολύσεων, κλείσιμο επιχειρήσεων και μαζική ανεργία, λιτότητα, μαύρη εργασία, διαθεσιμότητες, προγράμματα stage, εργοδοτική τρομοκρατία.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η «πίττα είναι μικρή» λόγω πτώσης της παραγωγής και των πωλήσεων, των τεχνολογικών ανακατατάξεων, της χειροτέρευσης των όρων δανεισμού από τις τράπεζες. Κι όμως ενώ η σημερινή κρίση δεν είναι παρά αποτέλεσμα της ακατάσχετης κερδοσκοπίας τους απ’ τη μια και της διαρκούς συμπίεσης των εισοδημάτων και της αγοραστικής δύναμης των εργαζόμενων απ’ την άλλη, τους βλέπουμε και πάλι με συνεχείς νόμους και κίνητρα κυβερνήσεων και Ε.Ε. να χαρίζουν δισεκατομμύρια για να σώσουν τις τράπεζες και όχι τους εργαζόμενους.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι απολύσεις και η λιτότητα γίνονται «για το καλό μας», για τη σωτηρία της οικονομίας. Ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι στοχεύουν στη βίαιη υποτίμηση της εργασίας μας, στο να γίνουμε απόλυτα αναλώσιμοι, εργαζόμενοι λάστιχο, ζητιάνοι των επιδομάτων και των βοηθημάτων φτώχειας.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ, ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ «ΣΧΕΔΙΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ». Οι θέσεις και η πρακτική της ρεφορμιστικής αριστεράς αλλά και του υποταγμένου, αστικοποιημένου συνδικαλισμού κινούνται στη λογική της ευθυγράμμισης με την κυβέρνηση και των κινήτρων (για μια ακόμη φορά), προς τους επιχειρηματίες. Η ΓΣΕΕ, περιορίζει τον ορίζοντα των προτάσεων του εργατικού κινήματος στα όρια της καπιταλιστικής λογικής, της περιφρούρησης της κερδοφορίας, των κατευθύνσεων της Ε.Ε. και των κοινοβουλευτικών προτάσεων. Ευνουχίζουν έτσι τον πολιτικό πυρήνα των εργατικών διεκδικήσεων, διασπούν την αγωνιστική ενότητα της τάξης, οδηγούν στον κατακερματισμό και την ήττα.

Η απάντησή μας από εδώ και πέρα πρέπει να είναι δυναμική:

1. ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ ΤΟΥΣ;

Οι εργαζόμενοι δεν είναι συνέταιροι των καπιταλιστών. Δεν χρωστάνε τίποτα και σε κανέναν είτε δουλεύουν σε ζημιογόνα ή σε πλασματικά ζημιογόνα (λόγω δημιουργικής λογιστικής) ή σε πραγματικά κερδοφόρα εταιρεία. Η σημερινή οικονομική κρίση, αποτελεί φυσιολογική συνέπεια της ελεύθερης αγοράς, της ανταγωνιστικότητας με σκοπό το κέρδος. Είναι κρίση τους και όχι κρίση μας.

2. Δεν ζητιανεύουμε. Παλεύουμε για ριζική βελτίωση της ζωής μας

Για κοινωνικοποίηση του πλούτου που εμείς δημιουργούμε. Για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο που τη δημιούργησε. Για να ανατρέψουμε τα μέτρα και το καθεστώς του εργασιακού μεσαίωνα κυβέρνησης-κεφαλαίου-Ε.Ε. Για απειθαρχία στις δεσμεύσεις της ΟΝΕ και τα νέα «προγράμματα σταθερότητας» που επιβάλλουν λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία,

3. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

  • Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων. Άμεση ανάκλησή τους σε κάθε επιχείρηση η οποία έχει οποιαδήποτε μορφής ενίσχυσης από το κράτος (διακανονισμό χρεών σε εφορία ή ασφαλιστικούς οργανισμούς, επιδότηση από αναπτυξιακό νόμο, ένταξη σε προγράμματα για ανεργία, ένταξη σε ευρωπαϊκά προγράμματα κλπ)
  • Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη της εταιρίας που πτωχεύει ή κλείνει.
  • Επίδομα ανεργίας ίσο με τον τελευταίο μισθό, για όλο το διάστημα που βρίσκονται στην ανεργία.
  • Πλήρη ιατροφαρμακευτική και ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων.
  • Κατάργηση ιδιωτικών ΟΑΕΔ-δουλεμπορικών εταιρειών
  • Προσμέτρηση χρόνου ανεργίας στα συντάξιμα χρόνια. Συνταξιοδότηση νωρίτερα, στην περίπτωση παραμονής σε ανεργία πάνω από δύο χρόνια
  • Λιγότερη δουλειά, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών. Κατάργηση της οδηγίας Μπολκενστάιν της ΕΕ καθώς και των πρόσφατων αποφάσεων της για το 65ωρο.

    4. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΜΕ:

  • γενικές συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς,
  • καταλήψεις των επιχειρήσεων που κλείνουν ή απολύουν μαζικά, απαίτηση για κρατικοποίησή τους με εργατικό έλεγχο.
  • Κοινό μέτωπο αγώνα των εργατών όλων των επιχειρήσεων και των κλάδων που είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης (οικοδομή, κλωστοϋφαντουργία, μεταλλουργία κλπ), με οριζόντιο αγωνιστικό συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, επιτροπών αγώνα, αγωνιστικών τοπικών συσπειρώσεων.
  • Κάλυψη των απολυμένων. Όλοι οι άνεργοι που απολύονται, να εξακολουθούν να ανήκουν, να υποστηρίζονται και να καλύπτονται, από το κλαδικό ή τοπικό ή επιχειρησιακό συνδικάτο.

    ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.

    ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
    (Συμμετέχουν οι οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ – ΕΚΚΕ – ΝΑΡ – νΚΑ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ – ΟΚΔΕ Σπάρτακος – ΟΚΔΕ – ΣΕΚ και τα μέτωπα ΜΕ.Ρ.Α. και ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α)

  • Δεν υπάρχουν σχόλια: