Ανακοίνωση ΝΑΡ - νΚΑ για τους κρατούμενους

ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ-ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΠΛΗΡΗ ΑΤΟΜΙΚΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ &ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Όταν οι κρατούμενοι στις φυλακές όλης της χώρας που συμμετέχουν στην αποχή από το συσσίτιο και την απεργία πείνας είναι χιλιάδες, όταν κάποιοι συμβολικά έχουν ράψει και το στόμα τους ως αντίδραση στον εξευτελισμό και τη βιαιότητα της φυλακής, όταν η μόνη απάντηση σ’ αυτά είναι η συνέχιση των καταγγελιών για νέους θανάτους στα κελιά, τότε είναι πραγματικά δύσκολο να σταθείς πλάι σε ένα τέτοιο αγώνα χωρίς να ακούγεσαι άχαρος στην προσπάθειά σου να συμβάλεις σ’ αυτόν…

Τα νούμερα υποδηλώνουν τη φρικαλεότητα, με 14.000 κρατούμενους στις φυλακές και επιπλέον 2.500-3.000 στην αθλιότητα των κρατητηρίων μεταγωγών και με 180-250 νεκρούς κάθε χρόνο… Το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων φέρονται κατηγορούμενοι για πράξεις σχετιζόμενες με τα ναρκωτικά ή τη μετανάστευση αλλά και η κοινωνική κατάσταση των υπολοίπων, φανερώνουν ότι στις ελληνικές φυλακές στοιβάζονται οι μάζες των χρόνια ανέργων, εξαθλιωμένων, προσφύγων και μεταναστών, νέων σε αδιέξοδο και κοινωνικά απόκληρων, που σκορπίζει στο διάβα της η καπιταλιστική ατμομηχανή, καθώς αποτελούν μη αξιοποιήσιμες για το κεφάλαιο παραγωγικές δυνάμεις. Θύματα του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος, που αποτελούν περιττό βάρος για το κεφάλαιο και το κράτος του, πολύ περισσότερο η αναγνώριση σ’ αυτούς στοιχειωδών έστω ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η σημερινή και όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, εκφραστές των σύγχρονων αναγκών του κεφαλαίου, αναβαθμίζουν την κατασταλτική πολιτική ως απάντηση στην όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων.

Είναι σαφές ότι η βιαιότητα της φυλακής δε μπορεί να εκλείψει παρά με την ίδια την κατάργηση του εκμεταλλευτικού συστήματος. Αυτό ωστόσο δε σημαίνει ότι, εκτός από το δικαίωμα της ελευθερίας, δεν έχουμε χρέος να διεκδικούμε, σήμερα, πλήρη τα υπόλοιπα ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα για τους κρατούμενους. Η καθημερινή, όμως, στην πράξη κατάργησή τους έχει διαμορφώσει μια ποινή που απέχει πολύ από τη στέρηση της ελευθερίας και αποτελεί τελικά εξόντωση.

Η υπόθεση των συνθηκών στις φυλακές αφορά το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Ο ποινικός νόμος, εκφραστής της κρατικής βούλησης αλλά και η ποινική δικαιοσύνη, ζωντανός μηχανισμός καταστολής, χρησιμοποιείται όχι μόνο για την περαιτέρω περιθωριοποίηση του εξαθλιωμένου αυτού κομματιού και την εκτόνωση των κοινωνικών αντιθέσεων, αλλά και για την ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων και των δημοκρατικών ελευθεριών. Γι’ αυτό και τόσο οι εγχώριοι όσο και οι ευρωπαϊκοί τρομονόμοι ενοποιούν εγκληματικά τους κοινωνικά αποκλεισμένους και τους συλλογικά αγωνιζόμενους.

Είναι ανάγκη, λοιπόν, να στηρίξουμε τους κρατούμενους στον αγώνα που δίνουν, με τη συμβολή στην ανάπτυξη ενός κινήματος που θα συνδέει οργανικά τις δικές τους διεκδικήσεις με τον αγώνα του εργατικού κινήματος, για μια συνολικά απελευθερωτική προοπτική.

Νέο Αριστερό Ρεύμα

νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση