ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΛΕΙΨΥΔΡΙΑΣ

Τα τελευταία χρόνια συνηθίσαμε την έλλειψη νερού τον Αύγουστο. Ιδιαίτερα μάλιστα τα Σαββατοκύριακα, τις απογευματινές ώρες και στους ψηλότερους ορόφους των πολυκατοικιών.

Σιγά – σιγά βέβαια το χωνέψαμε κι αυτό, όπως τόσα και τόσα ακόμα που κάνουν τη ζωή μας δύσκολη και συνδέονται άμεσα με τη «μικρομέγαλη» εξουσία του Δήμου Πρέβεζας. Το ξεπεράσαμε κι αυτό, θεωρώντας περίπου ως κάτι αυτονόητο την έλλειψη νερού τον Αύγουστο… Όπως άλλωστε έχουμε προ πολλού ξεπεράσει και τους εξωφρενικούς λογαριασμούς που μας στέλνει η Δ.Ε.Υ.Α.Π. (λες και ποτίζουμε μποστάνια και αμπελοχώραφα), στους οποίους το 75% περίπου της αξίας είναι διάφορα τέλη – χαράτσια!

Όμως, επειδή αυτές οι αυγουστιάτικες ιστορίες ακριβοπληρωμένης λειψυδρίας δεν αντέχονται πλέον, πρέπει επιτέλους ο Δήμος Πρέβεζας να μας πληροφορήσει τουλάχιστον για τις αιτίες που τις προκαλούν. Πρόκειται για κάποιο τεχνικής φύσης πρόβλημα; Αυξάνεται πολύ η κατανάλωση λόγω τουρισμού; (αν είναι έτσι, που είναι αυτές οι χιλιάδες των τουριστών που μας έχουν κάνει Κρήτη, Ρόδο και Μύκονο και δεν τους πήραμε χαμπάρι;) ή μήπως το νεράκι της πόλης πάει κάπου αλλού; Μήπως κι αυτό όπως και τόσες άλλες πηγές κοινωνικού πλούτου ή προσφοράς κοινωνικών υπηρεσιών θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους; Μια υποθετική ερώτηση κάνουμε…

Εξάλλου δικαιούμαστε να αναρωτιόμαστε και να δυσπιστούμε, μετά και την πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πρέβεζας για την παραχώρηση οικοπέδου για την ανέγερση και λειτουργία νέου Νοσοκομείου μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, με την οποία ουσιαστικά εκχωρήθηκε στο ιδιωτικό κεφάλαιο το σημαντικότερο ίσως κομμάτι της προσφοράς κοινωνικών υπηρεσιών στον τόπο μας, από ανθρώπους που αυτοτιτλοφορούνται «αριστεροί», «σοσιαλιστές» κ.λ.π.

Βέβαια, ως ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ δεν τρέφουμε αυταπάτες για το ρόλο του Δήμου Πρέβεζας (και κάθε άλλης δημοτικής εξουσίας), διότι έχουμε από καιρό κατανοήσει - συνειδητοποιήσει ότι στα πλαίσια των αλλαγών που συντελούνται στην εσώτερη γεωμετρία της εξουσίας σε παγκόσμιο αλλά και εθνικό επίπεδο, η δημοτική εξουσία, σταδιακά μεταβάλλεται σε απόλυτο ρυθμιστή του συλλογικού βίου σε τοπικό επίπεδο.

Γνωρίζουμε καλά πως σύμφωνα με τους «γκουρού» της εδραιωμένης στο κοινωνικό φαντασιακό παγκόσμιας νεοφιλελεύθερης θρησκείας, το «γνωστό» μας εθνικό κράτος θεωρείται πια μικρό για να διαχειριστεί μεγάλα προβλήματα (εκχωρώντας τις αρμοδιότητες του σε υπερεθνικούς οργανισμούς) αλλά και μεγάλο για τα μικρά (που τα αναλαμβάνουν πλέον ιδιώτες αλλά και διάφορες «αυτοδιοικήσεις»).

Όπως επίσης γνωρίζουμε ότι οι «αυτοδιοικήσεις» αυτές, ως μικρές κυβερνήσεις πλέον, φροντίζουν για την προσαρμογή όλων των κοινωνικών θεσμών και υπηρεσιών στις ανάγκες του κεφαλαίου, συντελώντας στην αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.

Όλα αυτά τα γνωρίζουμε (ή αν θέλετε, αυτή είναι η δική μας άποψη για τα πράγματα). Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι γιατί πρέπει κάθε Αύγουστο να τραβάμε το μαρτύριο της σταγόνας.

Μήπως ο Δήμος Πρέβεζας και η Δ.Ε.Υ.Α.Π. οφείλουν κάποιες εξηγήσεις στους δημότες της Πρέβεζας; Μήπως θα έπρεπε να τους ενημερώνουν επαρκώς και να ζητούν την κατανόησή τους για την έλλειψη του νερού, προσπαθώντας ταυτοχρόνως να λύσουν το πρόβλημα;

Ή μήπως απλά ο Δήμος Πρέβεζας και η Δ.Ε.Υ.Α.Π. «κάνουν την πάπια», αξιοποιώντας τον δικό μας ωχαδερφισμό; Άραγε, μήπως κι εμείς έχουμε καταντήσει «υπήκοοι» που απλά έχουν μάθει να πληρώνουν, αδυνατώντας να ζητήσουν τις αυτονόητες σε μια σοβαρή αστική δημοκρατία εξηγήσεις, αυτές που ακόμα και οι ραγιάδες των μακρινών και εξωτικών – ιστάν έχουν μάθει να ζητούν; Πολλά τα μήπως; Απαντήσεις υπάρχουν;

Η δημοτική κίνηση ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ