Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008

Η ιδιωτικοποίηση δε θα περάσει... ούτε η επίθεση στους εργαζόμενους.


Του Ζώη Γαλατά

17.05.08
Κάποια πράγματα μπαίνουν στη ζωή μας και στρογγυλοκάθονται, χωρίς να έχουμε την παραμικρή ευθύνη. Για να είμαι πιο ακριβόλογος, έχουμε την μικρότερη ευθύνη.
Το τελευταίο διάστημα, ενώ ήδη έχει γίνει καθημερινό το φαινόμενο των καθυστερήσεων πληρωμής, κυρίως στις δημοτικές επιχειρήσεις (κάποιοι σε περιφερειακούς δήμους πλησιάζουν τα 2 χρόνια απλήρωτοι), αλλά και μιας κοροϊδίας άνευ προηγουμένου, από αιρετούς και διευθυντικά στελέχη, ένα νέο κρούσμα έρχεται να μας δείξει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο την αλλαγή πλεύσης της δημοτικής αρχής.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους.
Την ώρα που χαρακτήριζαν «ήρωες» τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, την οδοποιία, το πράσινο και τους συμβασιούχους της ΑΔΕΙ που έδιναν μια μάχη με τόνους σκουπιδιών που είχαν συσσωρευθεί από την απεργία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, ξεχνούσαν ότι οι συνάδελφοι δεν είχαν κάνει αν και δικαιούνται τις 11 ιατρικές εξετάσεις (προληπτική ιατρική), δεν τους είχε χορηγηθεί το ένα λίτρο γάλα τη μέρα που είναι απαραίτητο για να φιλτράρει τα πνευμόνια τους ή τα ατομικά είδη προστασίας (ένα γιλέκο σώζει).
Δεν τους είχαν δοθεί τα οφειλόμενα νυχτερινά, ενώ οι λογαριασμοί τρέχουν. Δεν υπήρχε γιατρός στο εργοτάξιο, ούτε τα μπάνια κι οι φοριαμοί έχουν τελειώσει, στοιχεία αναγκαία που απαιτεί η υγιεινή κι ασφάλεια των εργαζόμενων. Δεν έχουν λυτρωθεί απ’ την ανασφάλεια και την ομηρία του συμβασιούχου.
Αλλά ποιός να τους σκεφτεί;
Τους «αναλώσιμους», που τους χρειάζονται όταν είναι ν’ αρπάξουν την ψήφο τους...!!! Που δύο φορές, αυτοί (!!!) βραβεύτηκαν για την καθαρή πόλη κι όμως δήμαρχοι κι αντιδήμαρχοι έτρεξαν να πάρουν τα εύσημα.
Που εργάζονται κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, σε μια χώρα που διαχειρίζεται τα σκουπίδια της με τον πλέον ακατάλληλο τρόπο, χωρίς τίποτα ν’ αλλάζει πέντε εκατοστά έξω από τις αίθουσες συνεδριάσεων και ημερίδων;
Που με το φιλότιμό τους έχουν κερδίσει την αλληλεγγύη και την κατανόηση των υπόλοιπων εργαζόμενων;
Και δεν έχουν ξεχαστεί εργατικά ατυχήματα - κάποια πολύ σοβαρά - στους δρόμους, που υπενθυμίζουν την ανάγκη υπεύθυνης στάσης και αυστηρής τήρησης των μέτρων ασφαλείας στον συγκεκριμένο τομέα.
Όλ’ αυτά υπενθύμισαν και ζητήσαν με την αποχή τους, ξυπνώντας ορισμένους που σχεδιάζουν πνιγμένοι στη ματαιοδοξία τους, το βιογραφικό και τις φιλοδοξίες τους, λησμονώντας τους ανθρώπους.
Τον αγώνα που δίνουν.
Τις συνθήκες που συναντούν.
Τα όσα χρειάζονται και τέλος αυτά που δικαιούνται.
Αλλά και την σπουδαιότητα της προσφοράς τους σαν βασική υπηρεσία στην Τ.Α.
Όταν οι σύγχρονες πρακτικές διαχείρισης απορριμμάτων αλλάζουν ταχύτατα ακόμα και τη λειτουργία των εταιρειών και των καταναλωτών, εμείς συνεχίζουμε με τον αραμπά.
Τα σκουπίδια λέμε συχνά ότι είναι πλούτος.
Μπορεί να μετατραπεί σε κοινωνικό πλούτο.
Για κάποιους άλλους είναι ένα ακόμα φιλέτο.
Ένα προνομιακό πεδίο κερδοσκοπίας σε βάρος των εργατικών νοικοκυριών.
Γι’ αυτό και η συντονισμένη προσπάθεια κάποιων να σπρώξουν τα πράγματα σε λογικές συκοφάντησης των εργαζόμενων και του δημόσιου χαρακτήρα της αποκομιδής που ισχύει σήμερα απ’ τη μια και της επίπλαστης θεοποίησης της αγοράς, της ιδιωτικοποίησης απ’ την άλλη.
Ο νομάρχης και κάποια έντυπα έχουν εκφράσει τη συγκεκριμένη αντίληψη, για το κοινωνικό κόστος, τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους όμως τι έχουν να πουν.
Κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι που δεν είναι και πολύ σίγουρο αν είναι ορισμένοι, λοιδορούν τους εργαζόμενους κι ας μην ξέρουν τα στοιχειώδη για την καθαριότητα και τις ιδιαιτερότητές της, απειλούν με περικοπές μισθού και ... τελευταία μεθοδεύουν παρασκηνιακά την απομάκρυνση προληπτικά και για να εκφοβίσουν τους υπόλοιπους, συναδέλφους που έχουν πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις και δεν αγοράζονται (στοχοποιήση) από τη βραδινή βάρδια, για τη στάση τους.
Εξόντωση λοιπόν μεθοδεύουν κι εκτοπίσεις, αλλά ας ετοιμαστούν να πάρουν απάντηση Ενότητας κι Αγώνα από το σύνολο των συναδέλφων.
Κι η αρχή ας είναι η ερχόμενη Δευτέρα 19 Μάη, όπου στο δημοτικό συμβούλιο θα καταθέσουμε μαζικά ένα επιθετικό πλαίσιο διεκδίκησης για τις ζωές μας, για τον τόπο μας... Αν μη τι άλλο, εμείς μπορούμε καλύτερα να τα διαφεντέψουμε και τα δύο...
Οι εργαζόμενοι κι η νεολαία, οι εργατικές ενώσεις και τα σωματεία, οι αγωνιστικές δυνάμεις στην τοπική αυτοδιοίκηση, οι πολιτιστικοί σύλλογοι κι οι γειτονιές έχουν το λόγο

* «ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ»

(για την αντιγραφή Ζώης Γαλατάς)

Δεν υπάρχουν σχόλια: