Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ




ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ


Η κατάθεση του νομοσχεδίου για την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση από την κυβέρνηση Καραμανλή, κηρύσσει τον πόλεμο ενάντια στα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων. Η αξιοπιστία του Καραμανλή πάει περίπατο, όταν τα τρία «δεν» που ανήγγειλε προεκλογικά μετατρέπονται στο αντίθετο τους με την κατάθεση του νομοσχεδίου. H κυβέρνηση της διαφθοράς και των σκανδάλων, των κουμπάρων και των "δομημένων ομολόγων", είχε το θράσος να καταθέσει το κατάπτυστο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιό της, επικαλούμενη «ανισότητες στις συντάξεις» και περιορισμό της «σπατάλης χρημάτων από τη γραφειοκρατία».

Το νομοσχέδιο ανεβάζει τα όρια ηλικίας (και τα ‘γενικά’, δήθεν εθελοντικά σε πρώτη φάση), μειώνει τις συντάξεις, γίνεται Δούρειος Ίππος για νέα αντιλαϊκά μέτρα ενάντια στο σύνολο των εργαζόμενων (βλ. αύξηση του ΦΠΑ στο όνομα του περιβόητου ‘κουμπαρά’), καταργεί δεκάδες ταμεία σπρώχνοντας συνολικά προς τα κάτω τις παροχές τους και βυθίζοντας το επίπεδο ζωής εκατομμυρίων εργαζόμενων. Στρέφεται με μανία ιδιαίτερα ενάντια στα πιο αδύναμα τμήματα της κοινωνίας, τους εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά, τους χιλιάδες άνεργους ή υποαπασχολούμενους, αλλά και τις μητέρες, τις γυναίκες, τους σκληρά εργαζόμενους βιοπαλαιστές.

Αντίθετα το νομοσχέδιο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των τραπεζιτών και των βιομήχανων (που βλέπουν τις υποχρεώσεις τους συνεχώς να μειώνονται), των μεγαλοοφειλετών, των διαπλεκόμενων χρηματιστών των ‘δομημένων ομολόγων’, των κλινικαρχών, φαρμακοβιομήχανων, που φορτώνουν για τα υπερκέρδη τους το σύστημα υγείας εκτοξεύοντας στα ύψη τις δαπάνες και στον καιάδα τις παροχές υγείας.

Το ΜΕ.Ρ.Α. καλεί να μην υπάρξει καμία επανάπαυση. Αυτή η σάπια και σαθρή κυβέρνηση μειοψηφίας επιτίθεται με βάρβαρο τρόπο κατά των εργατικών δικαιωμάτων σε όλη την γραμμή του μετώπου: ασφαλιστικό, λιτότητα, γενικό ξεπούλημα-ιδιωτικοποιήσεις, αντιδραστική και αυταρχική θωράκιση του κράτους, περιβαλλοντική υποβάθμιση (τσιμεντοποίηση των πάντων ακόμα και στα καμμένα του καλοκαιριού), για να δείξει στους αφέντες της ότι είναι χρήσιμη για αντεργατικές και αντιλαϊκές επιθέσεις. Για αυτό απαιτείται όλο και πιο μαζική αντιπαράθεση για την ήττα της κυβερνητικής πολιτικής και την ανατροπή της κυβέρνησης με την δύναμη των μαζικών αγώνων.

Χτίζει πάνω στην πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που με τον Νόμο Ρέπα και την υπόλοιπα μέτρα της αύξησε τα όρια συνταξιοδότησης και άνοιξε τον δρόμο για το σημερινό έκτρωμα.

Εφαρμόζει την πολιτική της ΕΕ (σύνοδος της Λισαβόνας) που αποφάσισε την εκθεμελίωση του όποιου κοινωνικού κράτους, θεωρώντας τα δικαιώματα στην ασφάλιση και την σταθερή εργασία καύσιμο στο τραίνο της ‘ανταγωνιστικότητας’ και της κερδοφορίας των πολυεθνικών και του κεφαλαίου.

Σήμερα οι εργαζόμενοι δεν έχουν απέναντί τους απλά και μόνο έναν εργοδότη ή μια ‘ανάλγητη κυβέρνηση’. Έχουν ένα πανίσχυρο μπλοκ εξουσίας της μεγάλης εργοδοσίας, της ΕΕ και των κομμάτων τους, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που είναι στρατευμένοι στο πέρασμα αυτής της πολιτικής.

Απέναντί τους πρέπει να αντιτάξουμε μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα των ίδιων των εργαζόμενων με στόχο να ‘σπάσουμε’ την επίθεση της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της ΕΕ, να γίνουν ρήγματα και τελικά να ανατρέψουμε τον ‘μονόδρομο’ της εκμετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης από τις δυνάμεις του κέρδους και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους.

Ο κόσμος της δουλειάς, δεν μπορεί άλλο πια να ‘αμύνεται’. Πρέπει να φωνάξουμε δυνατά ένα ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!! Θέλουμε να καλυτερέψουμε την ζωή μας, θέλουμε μεγαλύτερο κομμάτι από τον κοινωνικό πλούτο που παράγουμε, θέλουμε όλο τον κοινωνικό πλούτο.

Χρειαζόμαστε για αυτό να ανασυγκροτήσουμε το κίνημά μας, και πρώτα από όλα το εργατικό κίνημα, να το πάρουμε στα δικά μας χέρια μέσα από συνελεύσεις και άλλες διαδικασίες βάσης, να εντάξουμε σε αυτό τους μετανάστες, τους συμβασιούχους και τα υπόλοιπα τμήματα της μαύρης και ελαστικής εργασίας, που η γραφειοκρατία κρατάει έξω από τα σωματεία, να γίνουμε πιο μαχητικοί στην αντιπαράθεση με τον αντίπαλο, να αμφισβητούμε όλα και πιο μαζικά την ουσία της κυρίαρχης πολιτικής, τους νόμους του κέρδους, την υποταγή στην ανταγωνιστικότητα, τις δεσμεύσεις της ΕΕ, την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Οι ηγεσίες, όμως, των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η 3ωρη!! στάση στις 12/3 ήταν ένα κανονικό ‘πούλημα’ στους αγωνιζόμενους κλάδους (ιδιαίτερα εργάτες Δήμων, ΔΕΗ, αλλά και Τράπεζα της Ελλάδος), που ήταν σε πολυήμερες απεργιακές μάχες ήδη εκείνο το διάστημα. Εν συνεχεία προκήρυξε 24ωρη απεργία στις 19/3 την τελευταία μέρα συζήτησης του νομοσχεδίου. Ο όλος σχεδιασμός της δείχνει ότι η κινητοποίηση τους, γίνεται για την τιμή των όπλων, όχι για να αποτραπεί η ψήφιση του νομοσχέδιου και να ηττηθεί η κυβέρνηση.

Ο πρόεδρός της μίλησε πρώτος για την ανάγκη του ‘κουμπαρά’ με έσοδα και από τις ‘αποκρατικοποιήσεις’, ενώ δεν θέτει ζήτημα κατάργησης του Νόμου Ρέππα, διεκδικεί ψίχουλα στις ΣΣΕ, και αποδέχεται (με κάποια όρια) όλο το πλέγμα απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων (μερική απασχόληση, διευθέτηση του χρόνου εργασίας κλπ). Με την πολιτική, τις θέσεις της και την πρακτική της στρώνουν τον δρόμο για νέα αντεργατικά μέτρα.

Όμως και οι δυνάμεις της αριστεράς (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ), παρά την κριτική που κατά καιρούς ασκούν στην ΓΣΕΕ (ιδιαίτερα το ΚΚΕ μέσω του ΠΑΜΕ) ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΒΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ τα όρια του υποταγμένου συνδικαλισμού, να ενταθεί το κλίμα της γενικής αναταραχής και της κοινωνικής εξέγερσης, ώστε να μην τολμήσει η κυβέρνηση καν να φέρει το νομοσχέδιο στην Βουλή. Φέρουν για αυτό τις δικές τους μεγάλες ευθύνες..

Το ΜΕ.Ρ.Α και οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς καλούν τους εργαζόμενους:

· να συνεχίσουν την πάλη με αγώνα διάρκειας, παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια τους, μέχρι η κυβέρνηση να πάρει πίσω το ασφαλιστικό νομοσχέδιο έκτρωμα.

· να συμβάλουν στην ανάπτυξη μιας ρωμαλέας αντιπολίτευσης των αγώνων, σε μια ανώτερη αγωνιστική ταξική ενότητα όλων των εργαζόμενων (όχι μια ‘ενότητα στην υποταγή’ που καλεί η ΓΣΕΕ), για την ανατροπή της επίθεσης και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

· να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη αντικαπιταλιστική αριστερά για την νίκη των αγώνων σήμερα, την συνολική αλλαγή της κοινωνίας αύριο.

ΜΕΤΩΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΜΕ.Ρ.Α.

Μάρτιος 2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: