Π.Ε. ΝΑΡ: Μάχη για την ανατροπή

Συνεδρίασε η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ και συζήτησε πάνω στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, ειδικά μετά τον απεργιακό σεισμό της 5^ης Μάη, αλλά και της 20 Μάη και, στη βάση αυτή, κατέληξε σε εκτιμήσεις και κατευθύνσεις για ένα πολιτικό σχέδιο παρέμβασης του ΝΑΡ στο αμέσως επόμενο διάστημα. Στην απόφαση της Π.Ε. διατυπώνεται το πλαίσιο στόχων και αιτημάτων που οι δυνάμεις του ΝΑΡ προωθούν στο κίνημα και τους αγώνες.

 

Όπως εκτιμά η απόφαση της Π.Ε. του ΝΑΡ: «Η απεργία και η διαδήλωση της 5ης του Μάη αποτελούν μια στροφή στην εργατική - λαϊκή πάλη και τις πολιτικές εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία. Αποτέλεσε τη μεγαλύτερη πανελλαδική πανεργατική πολιτική απεργία και την πιο μεγάλη εργατική διαδήλωση των τελευταίων δεκαετιών και, ίσως, από την μεταπολίτευση και μετά. Σφραγίστηκε από το παλλαϊκό «όχι στο σφαγείο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ». Έδειξε ότι, εφτά μήνες αφόρητης ιδεολογικής τρομοκρατίας της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των ΜΜΕ για να πείσουν ότι τα «μέτρα είναι μονόδρομος», ότι «ή τα παίρνουμε ή καταρρέουμε», ότι αποσκοπούν «στη σωτηρία της χώρας», δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τους εργαζόμενους έξω από την πάλη. Πέρα από όλα τα άλλα, η μαζική, μαχητική και πολιτικοποιημένη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, ανέργων και νέων στην απεργία και στις διαδηλώσεις της 5^ης Μάη έστειλαν ένα ισχυρό μήνυμα ελπίδας ότι οι συσχετισμοί μπορούν να αλλάξουν, η επίθεση μπορεί να ανατραπεί. Μήνυμα αισιοδοξίας στην πλευρά των εργαζομένων, φόβου και ανησυχίας στα αστικά επιτελεία.»

Σε σχέση με το γενικότερο περιβάλλον και κοινωνικο-πολιτικό πλαίσιο, το ΝΑΡ εκτιμά ότι «είναι φανερό ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα υπάρχουν μεγάλης κλίμακας εξελίξεις, οικονομικές και πολιτικές. Άλλωστε το χρέος έχει ήδη ανέβει σε σχέση με τα «προ μηχανισμού» επίπεδα, ενώ η ΕΕ ετοιμάζεται για ένα νέο πιο αντιδραστικό Μάαστριχτ, σύμφωνα με το οποίο τα δρακόντεια κριτήριά του θα πρέπει να γίνουν συνταγματικές επιταγές! Η συνέχιση και το βάθεμα της κρίσης, η εκτίναξη της εκμετάλλευσης, η όξυνση των αντιθέσεων, η απειλή της Μέρκελ για «οργανωμένη χρεοκοπία», είναι το έδαφος πάνω στο οποίο θα αναπτυχθεί η πολιτική κρίση το επόμενο  διάστημα.»

 

Πλαίσιο στόχων πάλης για την συγκυρία

 

Ως ΝΑΡ, τονίζει η απόφαση της Πολιτικής Επιτροπής, «στηρίζουμε με κάθε τρόπο ένα ενωτικό πολιτικό εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα που έχει στην προμετωπίδα του την πάλη για την ανατροπή της κυβέρνησης, όλων των αστικών κομμάτων, του κεφαλαίου, του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε.

Με βάση και την πρόσφατη κινηματική –πολιτική εμπειρία εκτιμάμε ότι είναι αναγκαίο και πραγματικά δυνατό ένα πλαίσιο στόχων πάλης που εκφράζει τις σημερινές ανάγκες και τάσεις στο κίνημα και που θα περιλαμβάνει και τα εξής:

 α. Άμεση παύση πληρωμών - διαγραφή του ληστρικού, χιλιοπληρωμένου, ιμπεριαλιστικού χρέους και όχι φόρτωμα του στους μισθούς και στις συντάξεις.

β. Άμεσο πέρασμα στο δημόσιο με κοινωνικό – εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση, του τραπεζικού συστήματος, των επιχειρήσεων που κλείνουν και των βασικών στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Καμιά ιδιωτικοποίηση δημόσιου πλούτου .

γ. Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις τώρα, ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από την δουλειά (βασικός μισθός 1.400 ευρώ).

δ. Σύνταξη στα 58/55 με 30 χρόνια δουλειάς. Πίσω τα κλεμμένα στα Ταμεία, όχι στα “επιδόματα κηδείας” που φέρνει το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.

ε. Απαγόρευση των απολύσεων, ουσιαστική προστασία των ανέργων, μάχη για την ματαίωση κάθε απόπειρας απόλυσης.

στ. Άμεση μείωση των ωρών εργασίας. 5νθήμερο, 30ωρο για ουσιαστική ζωή και για να υπάρξει απάντηση στο εκρηκτικό πρόβλημα της ανεργίας. Σταθερή δουλειά, καμιά ελαστικοποίηση. Άρνηση κάθε απόπειρας εφαρμογής ελαστικών σχέσεων εργασίας και μάχη για την ματαίωση της.

ζ. Φορολόγηση του κεφαλαίου και κατάργηση των φοροαπαλλαγών και ευνοϊκών φορολογικών ρυθμίσεων.

η. Δήμευση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας

θ. Δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών, επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων από τις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες. Άμεση ακύρωση όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

ι. Δημόσια, υψηλού επιπέδου, δωρεάν παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση. Όχι στην ιδιωτικοποίηση τους, στην υποταγή στα επιχειρηματικά συμφέροντα και την αγορά.

ια. . Όχι στο δήμο-επιχείρηση και φορομπήχτη που φορτώνει το κόστος για τις κοινωνικές υπηρεσίες στους κατοίκους του, και τις ‘ξεφορτώνει από το κεντρικό κράτος’! Όχι στους Δήμους όργανα του κράτους και της ΕΕ. Όχι στον «Καλλικράτη» και την παραπέρα αντιδημοκρατική-αντιδραστική θωράκιση του κράτους και του πολιτικού συστήματος.

ιβ. Τα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και οι λαϊκές ελευθερίες δεν είναι υπό διαπραγμάτευση.

ιγ. Ταυτόχρονα είναι γεγονός ότι σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα γίνεται κατανοητό ότι η υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί την απειθαρχία στις συνθήκες της ΟΝΕ και της χρεοκοπημένης Ευρωπαϊκής Ένωσης! Τη ρήξη - αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΟΝΕ και την ΕΕ των οποίων ο ρόλος αποκαλύπτεται ώρα την ώρα στην εργατική τάξη. Για μια άλλη εργατική σοσιαλιστική διεθνή ένωση και συνεργασία στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

 

Οι βασικές επιδιώξεις του ΝΑΡ και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και τα κριτήρια-μέτρα της παρέμβασής μας το επόμενο διάστημα πρέπει να είναι τρεις:

 

α. Η συμβολή στην οικοδόμηση ενός πολιτικού μαχητικού εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος απόκρουσης, ρήξης και ανατροπής της αντεργατικής επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Ενός κινήματος που θα πιάνει το νήμα των ελπιδοφόρων τάσεων της 5/5 και θα τις αναπτύσσει τόσο κεντρικά, όσο και σε κάθε χώρο, στις αναμετρήσεις που με βεβαιότητα θα αναδεικνύονται διαρκώς, αμφισβητώντας την αντεργατική επίθεση και βάζοντάς της έμπρακτα φραγμό. Που θα καταφέρνει να είναι νικηφόρο και αποτελεσματικό στο βαθμό που -μέσα από μια σύνθετη πορεία- θα αντιστοιχεί στους νέους όρους της ταξικής πάλης, θα κατακτά ανώτερα πολιτικά χαρακτηριστικά (στο ύψος των ερωτημάτων που θέτει η ίδια η εξέλιξη της ταξικής πάλης), θα συγκρούεται με την ΓΣΕΕ, υπερβαίνοντας το πλαίσιο δράσης του ΠΑΜΕ, την διαχειριστική γραμμή της ΑΠ, και θα κινείται έμπρακτα σε μια λογική ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος.

β. Η συμβολή στην ανάπτυξη, την ισχυροποίηση, τον ποιοτικό εμπλουτισμό και την καλύτερη συγκρότηση (κινηματικά και κυρίως συνολικά πολιτικά) του αριστερού αντικαπιταλιστικού δυναμικού, έτσι ώστε να πραγματοποιούνται βήματα στην αλλαγή των κοινωνικοπολιτικών συσχετισμών, στην αλλαγή του χάρτη στην Αριστερά με την ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την υπολογίσιμη εμφάνιση στο πολιτικό προσκήνιο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του πόλου της.

Πρόκειται για ένα στόχο εξαιρετικά επίκαιρο, αναγκαίο και εφικτό. Επίκαιρο γιατί πάντα οι ιστορικές καμπές σαν τη σημερινή θέτουν το ερώτημα στην Αριστερά κάθε απόχρωσης: ριζοσπαστική ανασυγκρότηση ώστε να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα της ταξικής πάλης ή μακρόχρονη πολιτική και κοινωνική απαξίωση. Αναγκαίο γιατί τα ευρύτερα πολιτικά ερωτήματα του κόσμου -και ειδικά του μαχόμενου, ριζοσπαστικού τμήματος- έχουν αναβαθμιστεί, σφραγίζουν τη στάση του απέναντι στο κίνημα και κρίνουν το μέλλον των αγώνων και την προοπτική των κινητοποιήσεων. Και εφικτό διότι ήδη φαίνεται να δημιουργείται μια ευρύτερη και πολύμορφη αντικαπιταλιστική ζώνη από μαχητικά-πρωτοπόρα στοιχεία του κινήματος, τμήματα που αναζητούν αντικαπιταλιστικά, τάσεις που διαφοροποιούνται (ή έστω προβληματίζονται) στο ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη βάση των αστικών κομμάτων, τμήματα των εργατικών σχημάτων, των ΕΑΑΚ και των κινήσεων πόλης που επιζητούν κάτι πιο συνολικό, τμήματα της ριζοσπαστικής διανόησης.

γ. Τρίτη βασική επιδίωξή μας, στενά συναρθρωμένη με τις προηγούμενες, είναι η συμβολή στην ανάδειξη της επαναστατικής-κομμουνιστικής αναγκαιότητας και δυνατότητας της εποχής μας, του προγράμματος εργατικής χειραφέτησης της σύγχρονης εποχής και του αναγκαίου φορέα-οργάνωσης που θα εκφράζει τις κομμουνιστικές τάσεις της εποχής μας.

Η πλευρά αυτή δεν μπορεί να υποτιμηθεί ούτε να αναβληθεί, καθώς η ιστορικών διαστάσεων κρίση του καπιταλισμού και το σκοτεινό μέλλον που διαμορφώνει πλήττουν καίρια τον καπιταλιστικό μονόδρομο, τροφοδοτούν τις αντικαπιταλιστικές αναζητήσεις και δίνουν τη δυνατότητα στην Αριστερά και τις κομμουνιστικές δυνάμεις να υπερβούν το «σοκ του 1989», να σπάσουν τον κλοιό της ιδεολογικοπολιτικής απομόνωσης-απονομιμοποίησης και να ανακτήσουν μια νέα επιθετική δυναμική και το ιστορικό προβάδισμα απέναντι στις τάσεις καπιταλιστικής καθήλωσης.»

 

Τέλος, η Π.Ε. του ΝΑΡ αποφάσισε την πραγματοποίηση σώματος του ΝΑΡ για την κρίση και την εργατική αντικαπιταλιστική απάντηση, τόσο για την συγκρότησή, όσο και για συνολικότερη παρέμβαση. Το σώμα θα διεξαχθεί μέσα στον Ιούλη και θα έχει διπλό χαρακτήρα: και συζήτηση για την κρίση στην Ελλάδα και διεθνώς (ως προσυνεδριακή διαδικασία) και κατάληξη ενός πολιτικού σχεδίου δράσης του ΝΑΡ στην πορεία προς το 3^ο συνέδριο.