Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Αντίο σύντροφε Στέφανε

Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε την είδηση του χαμού σου, σύντροφε Στέφανε, θυμόμαστε όλες τις στιγμές που περάσαμε μαζί στους αγώνες, στις συζητήσεις, στις πολλές συμφωνίες και στις πολλές διαφωνίες και αυτό που μένει στο τέλος, είναι η θύμηση από το ζεστό χαμόγελό σου και το βλέμμα που έλεγε «όλα καλά θα πάνε». Ο νους μας τρέχει στους δικούς σου ανθρώπους και στην τεράστια θλίψη που προκάλεσε ο χαμός σου και τους συμπαραστεκόμαστε.

Σε χαιρετάμε σύντροφε, με ένα ποίημα για το όραμα:

Αμετάθετο όραμα (Τίτος Πατρίκιος)
Και μ’ όλες τις αναστολές που πήραν τα όνειρά μας 
πάντα θα σκέφτομαι μιαν υψικάμινο, πολύξερη 
με χιλιάδες εργάτες να της καθαρίζουν τα δόντια 
να την ταΐζουν σίδερο και κάρβουνο. 
Μιαν υψικάμινο που θα καπνίζει 
όσο δεν καπνίσαμε όλα τα τελευταία χρόνια, 
που δε θα κόβει το τσιγάρο της στα δυο, 
που δε θ’ αφήνει τη λαχτάρα της στη μέση, 
κι όλο θα βγάζει ατσάλι 
να δένονται οι μεγάλες σκαλωσιές 
που παν να φτάσουνε τον ουρανό. 
 

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Οργάνωση Γιαννίνων